Marami ng nadiskobreng bagong kilalang makakatulong sa kanila, at mga bagay, na magagamit para may gawin, ang mga mandirigma.
Minalas nga lang ang iba dahil hindi nila akalain na magkasintulad lang sila ng kalagayan. Isa na ako doon sa nahuling nagdaraya, ni hindi man lang ako nakakuha at may nakasamang Mediko namin, upang magsama kami, kahit saan!
Gayunpaman, ay magkikita kami balang araw dahil parehas lang naman kami ng pupuntahan, sa ibang dako na! 😉
Iniwan ko ang aking kabayo, at naglakbay, hanggang makita ko ang mga villagers na ito. Mas marami silang mapagkukunan at nalalaman, kung ikukumpara sa amin, kaya naman pala sila komportableng mamuhay. Hindi na nila kailangan pang magpanggap, ni ihayag ang kanilang sarili at pakiramdam. Papaano ako ngayon makiki angkop, kung ganito ako at mas nasanay ako sa freedom na alam ko? 😣
Gayunman, ay ganitong ganito lang naman ang mga tao, kaya hindi ko na kailangan pang mag obserba sa kanila. Mas mainam na lang na lakasan ko na lang ang loob ko. Kapag ang mandirigma ay naging isa sa kanila, magiging maayos na ang lahat! 🙂
May ilang kabataan na pinaglalaruan, sinasanay at nilalandi ang marahas na asong gubat. Kung gayun, ay balewala na lang sa kanila ang mabuting regalo ng diwata sa kanila.
Mukha na lang tuloy akong kakaibang nilalang!
May mga dalagang alis't lagay sa ilog, na gusto mong kaibiganin, pero hindi mo magawa, dahil nakakaiba talaga itong pagpunta ko dito; gusto mong gawin ang lahat ng nais mo!
Madikit ang sibilisado dito, sobrang maabala, at malagkit, dahil siguro sila na lang ang bumubuhay dito, at nabubuhay!
Karamihan ng mga kaswal na pananamit nila ay isang hugisan lang at maluwag.
Puwede kang pumuwesto dito, pero hindi mo alam kung anong itsura para sa kanila.
May mga kasing isip mo lang, kaya ito ang magagawa mong lapitan.
Nilapitan ko ang isang mapag engganyong babae, kahit na ganito ang mga tao dito.
Estambay siya, kaya sa isipan namin ay malaya kaming gawin, kung saan patungo 😅
Binanggit ko sa kanya ang tungkol kay Zuhar, ang kaibigan kong babae, na hindi ko na alam kung nasaan na siya haha!
Sumakay kami sa kabayo ng bayan, at nakita ko ang ibang nakaway, dahil sikat daw kami sa kalesa.
Siguro, sikat at may sentimental ang mga taong nakakabayo dito! 😊
May mga ambisyosong bata nasa labas lang, na nag iimbento ng malaking bagay, kung papaano susulong.
At may mga magsing irog ang hindi nagpapahalatang magsisiping sa taas ng bahay na pakahon, at mga nasa ibaba nito, na pamanyak, mag aalisan, at itutuon na lang ng mabillis sa iba pang mapupuntahan;
May mga halatang tirador din, dahil sa pakay na papaslangin ang mga nagsusugal, o mga grupo ng kasintahan niya, pero sinapak na lang nila ang mga ito, para magkaalaman na lang. At may bumubuhay din sa kilusan, pero para kanino? Para sa bayan ba ito? 🤨
Nalibang ako doon ah, kahit ang sabi niya lang sa akin, ay maliit na village lang ito, at abandunado na lang sa mga puso nila.
History ang nag iwan sa kanila, kung bakit daw sila ganito!
Pagkatapos namin mag inom sa bahay inuman, na isa sa hindi malilimutan na history, Kasama ng kanyang kaibigang dalubhasang lasinggerong, ay iniwan na lang ako ng dalagang kausap ko, ng umiibig at nangangarap sa lumang kasaysayan nito, ni hindi ako niyaya pang pumunta kahit saan.
