Naririnig ko ang mga boses at tuwaan ng mga taong dinadala ako, sa hindi ko alam.
Hindi ko pa rin maidilat ang mga mata ko sa sobrang pagod, pero ang mainam ng init ng araw at ang kahinahunan ng kagubatan, ay nadadama ko 😎
Pakiramdam ko ay hindi sila nabibigatan sa akin; malalaking taong tuloy-tuloy lang sa paglalakad.
Nakasabit ako sa pahabang kahoy!
Naidilat ko na din ang mga mata ko. Laking gulat ko na makultura ang kanilang mga balat, pero ang mga damit nila ay hindi yari sa bakal, na yari sa balat ng kagubatan: may tela lang, yari sa balat ng hayop at kahoy.
Mapresko silang mamuhay parang bagong ligo.
Parang dinadama lang ang kalangitan at hangin ng kagubatan.
Sa tingin ko ay may mga ranggo sila, ayon sa likas nilang tumindig, at manamit.
Masiglahin silang magsalita, nasa isang iglap lang ay makokombinsi na silang gumalaw-galaw; parang tulungan lang ng magkasama.
Binigla nila ako na lutuin sa isang malaking apoy, habang pinapanood lang ng kanilang mga itim na mata ako.
Nag-uyam uyam sila, habang ako ay nabigla sa pangyayare!
Palapit ng palapit sila sa akin, nung biglang nakawala ako, pero tinayuan lang nila.
Yun pala, may mga kasama akong preso, na kinuha ang isa sa kanila, at tapos, ay nakita kong bibiglain din sila, dahil ang tingin na lang sa kanila ay wala ng pakinabang mamuhay 😦
Pumagitna ako at nagsalita kung bakit nila ginagawa ito, nung biglang may bumisita sa kanilang magkasintahan, na ang kaaunyuan ay tila mas mabuhay pa kaysa kanila.
May bayan dito na hindi ko alam, pero para sa mga preso ay takot na takot sila na parang wala ng saysay ang mga buhay nila.
Tinayuan ko din sila ng paturan, at laking gulat nila na kapantay lang ako sa kanilang kalooban.
Ang magkasintahan ay napamasyal lang; Oh, napamasyal sila dito! May iba palang sibilisadong bayan, na hindi lang ito.
Pagkatapos nilang mag-usap ay sinabi sa akin ng magkasintahan na itong etnikong grupo, ay isa silang mapagpalang nilalang at ang tangi nilang kinakain, ay mga patay: mapa buhay at patay, at mga bigay ng kalikasan 🧐
Naguluhan ako, at nung mapadaan kami sa dulo ng lugar na ito, ay nagulat na lang ako sa aking nakita.
Tumambad sa akin na, isa lang silang manananim, pero kung mamuhay ay napakahalagang mga tao, o mga nilalang!
Hindi sila nagpapa-alipin, ni mabigat ang kalooban sa araw-araw. Ginawa nilang sibilisado ang pamumuhay ang lahat ng mga bagay haha! 😏
May mga nagdadala ng ganito, pero isang magkaibigan, at mapagmahal na mga nilalang.
May mga nagtatrabaho, pero iba't ibang uri ng tao ang malalakas ang loob, na nag-uusap: mapa simpatya at empatya.
May mga pinapasyalan na lang ang lahat ng katangian dito. May handa ng tumuklas ng iba't iba pa.
Handa na silang lumaban sa kanilang kinabukasan, maliban lang sa magsasaka pa din.
Kalahati ng mga ito, ay mga rebelde, manananim, at mga nagtatanim pa din. Madidilim ang mga buhay nito, dahil pakiramdam nila ay napag-iiwanan na sila. Ginagawa na nila ang lahat para mabuhay upang sumulong 🤔
Malinaw na ang tangi lang sumasabay para sa kanila, ay mga manananim na nagtatraydor pa sa kanila; mabuti na lang ay hindi sila sinasaktan, kundi pakitaan na lang para makasabay na.
