UNUTULMAZ...

UNUTULMAZ -1-

Sınıfın hep son sırasında olmak nedir bilir misiniz? Her zaman çevrende yalnızsın teksin herkes gülerken sen ifadesiz kalırsın. Yanında kulaklığın ve romanın böyle bir yalnızlık. Dışardan çok iyi gözüksede insanın içinde hiçte öyle değil. Sen başkasın yalnızsın, üzgünsün berbat bir his. Bunların üstüne üstlük tek kişilik bir aşk kalbinin içinde onun başkalarıyla güldüğünü görmek her daim acı çekmek. Toplum içindeki bütün yanlışları fark etmek herkesin içinde ezik hissetmek iste benim benim hayatım. Başkaları gibi değilim sevgilim yok sevdiğim var arkadaşım yok yalnızın benim kırmızı çizgilerim var iyi bir hayat yaşaya bilmek için. Makyaj yapmayan biri saçlarını yapmak için saatlerini ayna başında geçiren biri değilim hep biri ile vakit geçirmek onunla gülmek onunla dertleşmek istemişimdir ama yok ben yalnızlığa mahkum biriyim kapının önünde hep bir gardian var elinde jop ile böyle biriyim ben. Başıma hiç kötü bir bela gelmedi yine aynı günlerden birindeydim yalnız kulaklığın sınıfın en arka sırası yanımda oturan kızın buram buram kokam iğrenç sigarası. Okuldan çıktığımda havanın karamasına az kalmıştı buna aldırmadan her zaman vakit geçirdiğim kütüphaneye gitmeye karar verdim. Evimizle arası iki duraktı fazla uzak değil okulun arka sokağında olduğu için hemen gelmistim. Kütüpha geç olduğu için fazla kalabalık değildi. Hemen rafların arasına bıraktım kendimi yine bir süru roman hepsi birbirinden güzel kokan sayfalar benim hayatımdı bunlar birini seçip okumaya başladım çok güzeldi vazla çekici gelmiş bir sayfa ve bir sayfa derken.

Saatin nasıl geçtiğini anlamamıştım çantamı toplayıp çıkışa gittim. Artık eve gitmenin zamanı gelmişti. Yavaş yavaş ilerlerken omuzumda bir eli hissetim simsiyah büyük gözleriyle bana bakıyordu elinden kurtulup hızlıca koşmaya başladım. Lanet olsun ki ara sokaktaydım ne işim vardı benim burada ama arkamdan geliyordu. Kimdi? o neden arkamdam geliyordu? aklımda bir sürü sorular bacağım ağırmaya başlamıştı. Ne yapıcağımı bilmiyordum o sırada aklıma telefonum geldi. Hemen alıp elime baktım. kapalıydı o kadar müzik dinlersem olucağı buydu lanet olsun. Belimde bir el hissetim korkarak bağırmaya başladım ama kimse yoktu lanet yerde. Kulağımdaki nefesle irkildim.

" kaçışın yok prenses "

bu da kimdi seni cok ince çıkmıştı korkarak

"sende kimsin benden ne istiyorsun "

dedim

"senden değil ailenden istiyorum sen masumsun ama ailen "

Acaba neden peşimdeydi ailemden ne istiyordu? hiç bir fikrim yoktu en son hatırladığım şey belimdeki el göz kapaklarım ağırıyordu yavaş yavaş açtığımda karşımda simsiyah gözleri gördüm kimdi bu neden yanındaydım hiç birşey bilmiyordum. İçimde sadece korku vardı.Bana yaklaştı yüzümü ellerinin arasına aldı gözlerimi kapatmadan gözlerinin içine bakıyordum bir an siyah gözlerin dudaklarima kaydığını fark ettim iki saniyelik bir olaydı hiç konuşmadı bende korktuğum için bir şey demedim bir süre öyle durduktan sonra karşımda duram sandelyeye oturdu ve gözleri hala üzerimdeydi benim aklımda deli gibi sorular vardi. Ailem ona veya çevresine ne yapmış olmalıydı bilmiyordum. Annem ev hanımı babam bir fabrikada sef olarak çalışıyordu. Sıradan aileydik işte abim üniversite öğrencisi son sınıftı bende on dokuz yasındaydım çok sert bir kişileye sahiptim. Kimseye güvenmeyem sohbet etmeyen bana karışan olurda ağızının payını iyi veren biriydim. Bir iki saat kadar bir süre geçmis olmalı kolumdaki saate bakaya çalıştım ama imkansizdi ellerim arkadan bağlanmış ayaklarımda bağlı bir şekilde ahsap bir sandalyede oturturmustum etrafı ınceleme fırsatım olmuştu bu süre içerisinde eski bir fabrikaya benziyordu terk edilmiş gibi bon boş fazla ürkütücüydü içimde ki korku beynimin intihar etmesine sebep oluyordu. Panik yapmamalıydım yoksa kriz geçire bilrdim. Şuan tek tesellim dar bir alan olmamasıydı tek tesellim ah ne mükemmel değil mi?. Boş bir fabrika ya da herneyse ellerim ve ayaklarım bağlı sandalyede oturuyorum tabi ki karşımda oturan biricik kişiyi unutmayalım beni karıcan ne bok olduğunu bilmediğim bir kişilik sağolsun çok kibar bir kişilik ellerim bağlı yine sinirden saçmalamaya başladım en nefret ettiğim huyum lanet olsum. Gıcırtılı bir kapı sesi duyunca irkildim bütün bendenimi bir korku kapladi ve sert bir erkek sesi.