UNUTULMAZ...

UNUTULMAZ-12-

"Deniz senin ne işin var burada hepimizi çok korkuttun "

Gelip sarıldı bana ben sadece onları uyandırmak istemedim neden bu kadar meraklanmışlar dıki her neyse birden Ensar gülmeye başladı

"ne olduda gülüyorsun ?"

"ağzında çikolata var"

Hemen elimi ağzıma götürdüm gerçekten çikolata vardı hep birlikte gülmeye başladık o sırada İrem ve Demir geldi onlarda şaşırmıştı hep beraber güldük elindeki kavanoz bitmişti alıp mutfağa indik o sırada Ensar elini omzuma attı bir kaç adim sonra Sinan fark etti

"ohoo ohoo"

Ensar bana baktı göz göze geldikten sonra yavaşça elini omzumdan çekti zor da olsa birbirimize gülümsedik gülüyordum ama içim çok buruktu kalbim paramparça olmuştu nasıl bir kayıp bu bekli farklı şekilde olsa böyle olmazdı diye düşünmeye başladım ama mutfakta Ensar in sesi ile düşüncelerim dağıldı

"gençler isterseniz hep beraber bir kahvaltı masası hazırlayalım ne dersiniz "

Ben lafa atılacağım sırada Sinan lafa girdi

" Deniz ne dersin canim "

Neeeeee !!!! Sinan bana canım mi demişti yok ya demiş olmaz yanıma geldi Sinan belime sarılıp alnıma bir buse kondurdu şaşırmıştım ama kekeleyerek

"benim için fark etmez çoğunluk ne derse odur"

İrem hemen sevinerek

" biz Demir le beraber börek yapalım ne dersin aşkım?"

Demir gülümseyerek

" neyli yapalım birtanem "

"buna ben kara vermeyim ortak bir karar neyli yersiniz"

Benim için fark etmezdi acaba Sinan ne derdi ya da Ensar aklımda bu düşünceler döne dursun Sinan beni kendine biraz daha yaklaştırdı o sırada bir kaç saniye Ensar ile göz göze geldi sinirlimiydi acaba çenesi kasılmıştı ortalık gerilmişti bu ortamda açıkça belliydi gülümseye çalışarak

" eee börek neyli olsun kararınız nedir ?"

Sinan cevap verirken ayni anda Ensar da cevap verdiler

"patatesli "

Gülümsemeye başladık ikisi de şaşırmış Sinan la Ensar birbirine bakıyordu

"tamam canım başlayalım bakalım nasıl olacak tadı "

Hep beraber is bölünmesi yaptık ben kahvaltılık için yumurta yapacaktık kayısı kıyamı-omlet-rafadan her şey ortalama bir saatlik bir süre içerisinde hazırdı masada yerimizi alırken ben oturdum yanıma İrem ve Demir karşımda da Ensar ve Sinan yan yanımdaydılar birbirleriyle göz göze geldiler Sinan nin yüzü kasılmıştı çenesinden kendini ele veriyordu Ensar yarım ağız güldü ve kahvaltı yapmaya başladık çok lezzetli olmuştu ve o gece yaşananları neredeyse unutmuştum bir an o yasadıklarım göz önüme geldi ve yanağımda bir ıslaklık hissetim elim hemen yanağımın üzerine gitti bir damla yaş umarım fark etmezlerdi fark etmemeleri için başımı bize eğdim ve o sırada Sinan sözünü başladım

Canim senin ihtiyacın olduğunu düşünüyordum

Dedi ve elindeki kutuyu bana uzattı

Sinan bu nedir?

Bir bak istersen

Bana bakarken gözlerinin i içi ışıl ışıl parladığını fark ettim ve yüzünde kocaman bir gülümseme vardı elime aldığım kutuyu açmaya başladım açtığımda son model bir akıllı telefon vardı ve Sinan a bakarak gülümsedim