Dan bi
Mutfağa girdim Amaranın karnını doyurmam gerekiyordu.
Dan bi:"Acıktın mı meleğim?"
Taenin ayak seslerini duyuyordum içeri girdi.
Tae:"Evet çok açım yaa."
Amara ile aynı amda tae'ye döndük
Amara:"Ayyemin meleği beyim baba ya!"
Dan bi:"Aynen öyle meleğimm." bunu söyledikten sonra başını öptüm.
Tae:"Bende meleğiyim bi kere kurtarıcı meleği."
Sadece şaşkınca bakmakla yetindim düşmüştüm hatta hala yerdeydim evet ama belli etmiycektim sonuç olarak beni üzmüştü.
Göz temasımızı kestim be Amarayı mama sandalyesine otutturm.
Dan bi:"Şimdi annecik sana en sevdiğin mamayı hazırlıycak tamam mı?"
Amara heyecanla kafasını salladı ve taeye döndü.
Amara:"Baba yayma gey."
Tae yanına gitti başından öptü ve oyun oynamaya başladılar.
Amaranın mamasını hazırladıktan sonra kendi kendime konuşuyordum.
Dan bi:"Hava soğuk mu acaba?Dışarıda mı yedirsem?"
Arka mı döndüğümde Amara ve Tae yoktu balkon kapısınna baktığımda Amarayla salıncakta oturmuşlardı ve tae ona sanırım kitap okuyordu.
Amaranın mamasını alıp yanlarına gittim.
Dan bi:"Annecim üşüdün mü?"
Amara bana döndü sanırım meleğimin uykusu gelmişti başını salladığında mamasını masaya koydum ve içeri gittim.
Yaz olmasına rağmen hava biraz serindi ve meleğim daha 4 yaşındaydı.
İçeriden kapüşonlu hırkasını aldım ve bahçeye çıktım.
Taehyung Amaraya mamasını yediriyordu gülümsedim ve sonra yanlarına oturdum.
Dan bi:"Gel annecim şunu giy sonra yemeye devam et tamam mı?"
Bana döndü başını salladı ve aniden kollarını kaldırdı gülerek giydirdim.
Giydirdikten sonra anında babasına döndü ve mamasını yemeye devam etti.
Yemeği bitince yavaşça Taehyung'un kucağına gitti ve kuruldu.
Hep böyle yapardı Taehyungun göğsünde uyumayı seviyor.
Taehyungda gülümseyerek ona sarıldı onlar o şekilde dururken sadece gülümseyerek izliyordum ikisininde gözleri kapalı olduğu için görmüyorlardı.
Bi süre sonra nedenini bilmediğim bi şekilde duygusallaştım ve birazda midem bulanıyordu.
Gözlerimin dolduğunu anlayınca yavaşça kalktım ve mutfağa gittim.
Mama kabını yıkadım ve balkondan baktığımda iki meleğimde uyuyordu gerçektende iki meleğim vardı...
Salona gittim bataniyeyi aldım ne kadar insan olmasakta bizde üşüyoruz.
Bahçeye yürürken midemin bulantısı artmıştı aslında normalin dışında bişeyde yememiştim.
Yanlarına vardığımda bataniyeyi yavaşça üstlerine örttüm.
Tam gidicekken Tae kolumdan tuttu gözleri kapalıyken
Tae:"Gel yanımıza..."
Yavaşça yanlarına kıvrıldım üşümüştüm.
Tae:"Özür dilerim..." anlımdan öptü.
Dan bi:"Senden nefret ediyorum..."
Kıkırdadı bende gülümsüyordum.
Tae:"Bende seni seviyorum."
Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.
Dan bi:"Halbuki kötü bişey değidi.. hee young'un saçma işleri işte her zaman ki gibi."
Tae:"Tamam o zaman hadi söyle seni ağlatıcak kadar önemli olan neydi."
Dan bi:"Hayır sana ceza."
Aniden gözleri açıldı.
Tae:"Şaka yapıyorum de lütfen."
Gülerek
Dan bi:"Hayır canım şimdi Amarayı yatak odasına yatırıyorsun bende koltuğa yatağını hazırlıyorum."
Gözlerini daha da açtı ve anlamamazlıktan geldi
Tae:"Ne koltuğu ne yatağı ya özür diledim ya?"
O haline gülmemek için kendimi zor tuttum.
Dan bi:"Ben affettiğimi hatırlamıyprum."
Gözlerini devirdi.
Tae:"Ben kızımla "yatağımıza" gidiyprum sende gelirsin."
Dan bi:"İyi o zaman ben koltukta yatarım."
Yan gözle baktığımda kaşlarını çatmıştı bu dediğimi yapıcağımı biliyordu ve bana asla kıyamazdı."
Tae:"Aıshhh tamam ben Amara'yı yatırmaya gidiyorum!"
O haline gülerken gidişini izledim.
Bi süre gökyüzüne baktıktan sonra bende içeri yol aldım.
İçeri girdiğimde Taehyung koltuğa yatmıştı ısrar etmemesi beni şaşırtmıştı halbu ki biraz yalvarsa yanımızda yatmasına izin vericektim.
Aniden koltukta doğruldu ne kadar yumuşak konuşsada sesinde ciddiyet vardı.
Tae:"Noldu yalvarıcağımı mı sandın hiç te bile küçük hanım sen bana söylemiyorsan ne olduğunu bende sana küserim o zaman."
Dediği şeye gülerek göz devirdim ve odamıza gittim ciddiyeti beni biraz üzmüştü.
Meleğim yatakta uyuyordu yanına kıvrıldım ve bende uyudum...
Love love loveee❤️❤️❤️❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THE VAMPIRE ACADEMY •BTS
Fiksi PenggemarFarklı olmak... Üzer mi sizi herkes normalken sizin farklı olmanız... Sanmıyorum,aslında en çok üzen o farklı olduğun insanların sana muhtaç olmasıdır. Ve asıl bağlı olduğumuz şey Sevdiklerimiz ve onlar için hayatta kalmaktır...