37| B

1K 85 9
                                    

diğer bölümle aynı gün.

🕉

Karaçocuk: gittin

Ben demiştim sana

önce 1 hafta yok olursun

Sonra 1 ay 1 yıl bu böyle uzar gider

Sonra tamamen gidersin

Soo gitmeni istemiyorum

Bak ben gerçekten pişmanım

Ben özür dilerim gerçekten

Seni öptüğüm için özür dilerim

Ben yanlış birşey yaptığımı düşünmüyoru

Ama böyle olacağını bilseydim

Bunu yapmamalıydım diye düşünürdüm

Her ne kadar zor olursa olsun

bu duyguya direnmeliydim
Ama yapamadım Soo

Sen öyle güzelken ben karşı koyamadım
Gtmeni istemiyorum Soo lütfen
Lütfen gitme
Affet beni
Lütfen
Hyung.....

Satansoo :✔✔
Görüldü

Attığım mesajlar anında görüldü oluyor ama geri cevap olarak gelmiyordu. Kaçıncı mesajımdı bilmiyorum. Gideceğini söyledikten sonra bir daha geri dönüş yapmamıştı bana.

Ama görüşürüz demişti. Bir nokta koymuş gibiydi herşeye ama görüşürüz diyerek virgül koymuştu.

Ah , belki de sadece kendimi kandırıyordum ve o gerçekten geri gelmeyecekti.

Ayağa kalkıp odaya bir göz gezdirdim. Heryer çok dağınıktı kyungsoo olsa şimdi 2 saat söylenirdi.

Hayali gözümün önünde canlandı.

Silik , ama oldukça gerçekçi.

"Yah jongin-ah , kalk artık ne bu dağınıklık. Hey hey hey kime diyorum. Madem hiçbirşey yapmayacaktın evi dağıtıp duracaktın ne  diye aynı eve çıktık biz, gidip bir hizmetci bulmalıydın kendine"

Sinirlenince ne kadar tatlı olduğundan bir haberdi.

"Ah doğru , bir hizmetçi bulmalıyım."

Elindeki eşyaların hepsinin geri yere atıp hızla odadan çıkmıştı hayali.

Odadan çıkıp peşinden gittim. Odasına girip söylenmeye başlamıştı.

Yavaş yavaş deliriyordum.

Yavaş yavaş aklım o oluyordu.

Zilin çalmasıyla yatakta oturan Soo yok olmuştu. Yok oluşuyla gözlerim hafif nemlenmişti burnumu çektim ama ağlamayacaktım , daha o kadar değildi.

Onsuz biraz daha yaşayabilirdim.

Israrla zil çalmaya devam ederken kimin geldiği hiç umrumda değildi. Bir kaç defa çaldıktan sonra bir müddet sustu ve anahtar sesi geldi.

İkimizden başka kimse de olmayan anahtarlar.

Kalbim hızlanırken adımlarım kapıya doğru koşarken bacaklarım birbirine dolandı.

Kalkamadım geri.

"Geleceğini biliyordum Soo işte geld........"

Mutluluktan nemlenen gözlerim bu sefer acıyla dolmuştu.

"Gelmedin"

Siktir daha fazla dayanamazdım. Daha o kadar değil mi demiştim ben. Onsuz biraz daha mı yaşayabilirdim?

Arines |Kaisoo| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin