Şimdi yaşananlar karşısında hissettiğim duyguları, size mısra mısra kelimelerle anlatmanın tam zamanıdır.
Bir şiir yazar insan
Kime yazıldığını anlamaz okuyan
Su gibi akıp geçer zaman
Sonra birden susar kalem
Şimdi ben
arnavut kaldırımlarında
taş mı olsam
yoksa
bir ayakkabıda ipmi olsam
Yaşlandıkça karar veremiyor insan
Kalbimi kıranlar
Ve hunharca harcayanlar
Yada kırdıklarım ve acıttıklarım
Hangi yana baksam parçalar
Sözlerle toplanamıyor mısralar
Ben en iyisi arnavut kaldırım olayım
Ayaklar altında ezileyim
Yağmur yağdığımda temizleneyim
Yok yok
Bir işçinin alın terinde tuz olayım
Yada
Bir şairin kaleminde mürekkep olayım
Beyazda sürüneyim
Karaları bürüneyim
Yeterki bir manaya ilişeyim
Bir türküde söyleneyim
Sonra birden terkedeyim
Bütün cevapsız soruları ardımda bırakıp
Ardından SÖZ YAŞI DÖKTÜKLERİME inat
Buralardan alıp sözümü gideyim.
