Ben alıştım elin
Alkış tutmasına
Yüreğimde engin
Yara açılmasına
Haksızlığa derin
Kuyular kazılmasınaHadi yüreğim
Ölümü dinleme
Adalet diyen dilim
Hiç hiç çekinmeYargısız infazda
Şu yetim insafla
Öksüzsem savaşımda
Çocukların gözyaşıyla
Ölmem ıslansamda
Azrail göz kırpsa daHadi sözlerim
Bağır avazınca
Haykır nefesim
Kan ter kalsamdaParmaklıklar arasında
Işık çok uzak olsada.
Karanlıkta voltamda
Bir kuş konar avucuma
Ecel bana kucak açsadaHadi güzelim
Günah benim suç benim
Bu haksızlık zulm benim
Ruhum azap çekse de
Hoşçakal demedim