Bıraktık kırsal umutları şehrin içinde
Bıraktık köprülerin üstüne yağmuru
Bizimki umarsız bir duygu aşkın içinde
Şimdi demir ve kurşun işliyor ikimize
Gülün bülbülü acımasızca vurduğu bir gecede
Peşimizde bütün avluyu donatan intikamın ordusu
Artık kurşunların hedefiyiz şaşılacak bir biçimde
En ıssız sevdaların yamacında karakollar
Ay ışığı tuzak yine tuzak caddelerde
Artık vurulmak sırası bizde
Aşk mı yok sa korku mu kalan
Son kurşunun değdiği tende asılan
Barutun kin kusan dumanının kasveti yüreğimizde
Kaçışıyoruz kırsal bir ümitle şehrin mekezinde biryerlerdé
Ve
düşeceğiz son siperde acımasız bir kurşunun hedefine
