Sahili tokmaklıyor dalgalar
İşte bu seslerle büyüyen bu sensizlik
vuruyor kayalıkları aşarak yüreğime
Kumsalda uyudum dün gece
Üstümde yıldız örtüsü alaca bir karanlık
Yosun kokusu ve yakomozlar
Birden bire uyandırdı beni
Rüya değildi yaşananlar
Beynimin içinde senli anılar
Yorgan misali sardılar
Ben senden öğrendim deniz yazmayı
Ben senden öğrendim kıyıya vurmayı
Ve meltemleri yorgan yapıp uyumayı
Elimden düşmüyor mavi
Suyu yazıp çiziyorum ben
Bir tekne çizer gibi ufkuna
Ayı yansıtıp sularına
Yakamozun oluyorum ben
Yalnızlığımı unutup
Bir poyraz çizip rıhtımına
Aniden
Yelken açıyorum rotana
Senin fırtınanla
Sarsılıyor şu okyanusta
Sabah olup
Güneş çizerken ufkuna
Kulaç atıyırorum maviye
Yakamozların yokluğunda
Kaybolup gidiyorsun sularımda
Gün inerken de öyle
Savruluyor saçların
Suya yansıyor sarısıyla
Ben aslında
Eski bir depremin ardında
Bir tusunami bekliyorum
Sessiz ve sensiz bir limanda
