Diyelim çınarın altında oturdun bir gün
Ağustos böcekleri cırıl cırıl
Kulaklarını törpülüyor mübarekler
Gözlerini kapattın ve bekledin
Yaprak , avuçlarını uzatmış
Ağacın dalında, rüzgarla
Dua ediyor usulca
Ne de olsa Ağustos Böceği
Almışsın sofrana
Karıncaya karşı başkaldırmış
Dost olmuş masana
Mezesiz susuz bir rakı gibi
Cırıl cırıl ötüyor
İçerken hep yanında
Uzun zaman sonra anladın
Ve sustun
Bir daha hiç...
Bir daha hiç
Yargılamadan Ağustos Böceğini
Her cırıltısında
Bir yudum içip
Bir şiir yazdın ağustos anısına
