İNİŞLER DE ÇIKIŞLAR DA BİZİMDİR

1.Bölüm - Tanışma

Merhaba arkadaşlar, uzun zamandır aklımda olan bi hikayeyi sizlerle paylaşmaya karar verdim. Vote ve yorum yaparsanız sevinirim. İyi okumalar :)

Medya:Elisa ve Deren

Klasik evde yatıp yuvarlandığım bir akşam, bir yandan Derenle mesajlaşıp bir yandan dizi izliyordum. Benim yoktu belki ama onun sınıfında oluşturduğu güzel bir arkadaş grubu vardı. Evet 8 sene aynı sınıfta okumamıza rağmen lisede yollarımız ayrılmıştı. Arkadaşlarının bir tanesini bende tanıyordum. Ortaokul yıllarında aynı dershanede okuduğum Yekta. O zamanlar samimi olsak ta sonradan onunla da yollarımız ayrılmıştı. Ama tekrardan hiç beklemediğim şekilde hayatıma girdi. Derenin bir diğer yakın arkadaşı Ayaz. Belki bir abiden daha korumacı ama bir o kadar da eğlenceli. Derenle konuşurken Yektanın da ısrarıyla 1 günlük whatsapp gruplarına beni de aldılar. Beyzayla çok anlaşamasam da o akşam muhabbet güzeldi. Hatta sonrasında buluşma planı bile yapmıştık. Ben onların okuluna gidip derslerine girecektim sonra beraber bir şeyler yapacaktık.

Günü geldi. Derenlerin dersine girdim. Sonrasında hep birlikte pizzacıya gittik ve daha sonra sahile geçtik. Kış mevsimi olmasına rağmen güneş yukarıda parıldıyordu. İskelenin sonuna kadar yürüdük. İskele sonunda yaşlı bir amca vardı. Bize iskele ve deniz hakkında kısa bilgiler veriyordu.
Yaşlı Amca: İskele çok yüksek, düşen direkt boğulur.
Yekta: Amca şimdi ben düşsem yüzemez miyim yani ?
Yaşlı Amca: Ne yüzmesi oğlum, dalga alır götürür seni.

Ayaz: Yani amca ne riske atacağız, hayat böyle daha güzel.

Yekta: Amca ben şimdi girsem yüzerim de sen şimdi böyle deyince psikolojik olarak boğulurum.

Yaşlı Amca şivesiyle, anlattıklarıyla bizi o kadar güldürdü ki ve o gün o kadar eğlendim ki, hayatımın en güzel günlerinden olabilir. Ayrılma sırasında dolmuşa binmeden Ayaz yine abilik görevini yaptı.
Ayaz : Direkt eve geçiyorsunuz gezmek yok!
Deren : Oldu canım :p. Kesin (!) yaparız.

Ve tabi ki direkt eve gitmedik. Derenle çarşıda biraz oyalanıp günlük dedikodu dozumuzu aldıktan sonra evlerimize dağıldık. O gün belki de hayatımın dönüm noktasıydı. Ayaz'ın karakterini Deren'e verdiği değer, gösterdiği sevgi o kadar hoşuma gitmişti ki kendi kendime : ''Benim de bu çocuk gibi bir yakın arkadaşım olmalı'' diye düşündüm. Ki oldu da. Ayazla konuşmaya başladık, samimiyetimiz arttı ve en yakın erkek arkadaşım oldu. Deren, ben, Ayaz ve Yekta olarak bir grubumuz oldu.

O günden sonra monoton hayatıma devam ettim. Okula gittim sonra yarıyıl tatiline girdik. Tatilin tadını çıkaramadan okullar tekrar açıldı. İlk 1 hafta hasta olduğum için okula gidemedim. 2.haftanın ilk günü okula gittim fakat 2.gün okul değiştirdim. Özel okula merhaba(!). İlk dönem de geçmek istediğim okula sonunda geçmiştim. Eski okulumda çok farkı yoktu çünkü eski sınıf arkadaşlarımdan 3-4 tanesi de benimle birlikte geçmişlerdi.
Ayazla plan yaptık ilk buluşmamızın üstünden aylar geçtikten sonra. Birlikte sinemaya gidecektik ama planımıza son dakika kuzeni de dahil oldu. Benim için sorun yoktu. Çocuklarla hep çok iyi anlaşmışımdır. O günde çok güzel geçmişti. Ama beni en çok mutlu eden şey o günün güzel geçmesi değil, Ayazla aramızın gün geçtikçe daha iyi olmasıydı.