Still Yours

Chapter Thirteen

A/N: sorry for the long waiiit, hope you enjoy! stay tuned. (^^)

****

CHAPTER THIRTEEN

KELLIE's POV

"A-anong nangyari?"

Lumapit saakin si Xedrick ng makita ang sagot sa tanong n'ya, nag-aalala ang tinging ipinupukol nito saakin na may halong pagtataka, aligaga kong ibinaba ang aking ulo at napahawak sa noo dahil sumakit ang ulo ko.

Para pa akong matutumba kaya naman lumapit pa saakin si Xedrick until I can feel his body against mine and his mint breathe. Hawak nya ang braso at palad ko para alalayan ako, pinilit ko ang sariling makatayo ng maayos dahil naiilang ako.

"You look pale, you should see a doctor, I'll take you to a hospital. Inaatake ka nanaman ba ng hika mo?"

"Hindi o-okay lang ako, let's just call it a day." Ayaw pa nya pumayag pero kalauna'y sumang-ayon din.

"Sayang bisitahin sana natin si Dad. but you have to rest." He said dissapointed. gustong gusto ko sana pero gusto ko ng magpahinga dahil pakiramdam ko ay anytime lalala ang sakit ng ulo ko, pahinga lang siguro ang kailangan ko.

Isinandal ko ang ulo sa kinauupuan ko ng magsimulang magmaneho si Xedrick, binuksan nya rin ang aircon kaya mas lalo akong nahilo, imbis na magsalita ay ang ginawa ko ay binuksan ang bintana dahil fresh air ang kailangan ko.

"I'm sorry." Pinatay n'ya ang aircon, hindi na ako nagsalita.

Kanina pa ako binabagabag ng mensahe at nangyari kaya siguro ako nahilo. Sigurado akong ang magkapatid na Donovan ang may kagagawan nito at ang nagpadala ng mensahe at kung hindi then who? who the hell will do such things like that? sila lang ang naiisip kong gagawa ng ganoon dahil alam ko kung anong buhay ang kinalakhan nila, Karahasan.

At dahil naring sa love triangle na nangyari saamin. For sure naghihinganti na sila.

Hindi lang ito tungkol kay Xedrick panigurado, may kinalaman dito ang Ama ni kuya ang may hawak ng evidence, hindi pa lumalabas ang katotohanan kaya hanggang ngayon ay nagsasaya parin ang Donovan sa labas ng rehas.

Marami ang naghihintay ng katotohanan at hustisya.

They should rot in jail. All of them!

Nagliyab ulit ang galit ko sa para sa kanila, ang galit na kinikimkim rin ng iba sa kanila, at sa ginawa nila sa kapatid ko na
muntik pa nitong ikamatay.

I loathe them to death!

Hindi ko namamalayan ang pagkakakuyom ng dalawa magkabilaang palad ko na nakapirmi sa gilid na mukhang napansin ni Xedrick.

"Okay ka lang ba talaga? para kang galit, ang mga palad at hitsura mo kasi." Mariin akong pumikit at pinalis ang galit sa aking mukha ng pilit. Pero hindi ko napigilan ang nagbabadyang luha.

"Maging handa dapat ta'yo anumang oras dahil hindi parin ta'yo tinitigilan ng nakaraan." Nangunot ang noo n'ya sa mahinang bulong ko habang nakatingin sa labas.

Naiiyak ko syang tinignan kaya nagtaka sya pero kalauna'y naging malambot at nag-aalala ang kanyang tingin, itinigil n'ya ang kotse sa gilid para kausapin ako.

"Tell me what's bothering you, may masakit ba sa'yo?"Hinawakan n'ya ang palad ko na may kaunting dugo dahil sa sobrang pagkakakuyom nito kanina.

"Wala pero rito meron." Nanginginig kong tinuro ang bandang dibdib ko, saglit nya iyong binalingan ng tingin bago ako.

Sa isang iglap lang hindi ko namalayan ang marahang paghatak nya saakin para yakapin ako ng mahigpit, pinaparamdam nya saakin na safe ako sa kanya, na kailangan man walang masamang mangyayari basta nandyan sya.