Still Yours

Chapter Twenty Seven

Chapter Twenty Seven

KELLIE'S POV

Two weeks have passed since Drew laid to rest, wala ng normal na nangyayari sa araw araw dahil sa mga Donovan, Chandra's fighting for the tape for the sake of themselves.

"Kuya, I've heard you fired some of your men." I said as he sat beside me. Pagod itong ngumiti saakin at hinimas ang ulo ko.

"Wag mo ng problemahin iyon, Kellie. You better sleep now, It's late." Paalala nito saakin, Tumayo at hinalikan sa noo saglit akong napapikit at sinundan ang lakad n'ya papunta sa side table at kinuha ang coffee n'ya at sumimsim.

"They don't deserve the Job. Simple instruction hindi nila nagawa. They should always look after you." I released a heavy sighs. Sawang sawa na akong sisihin ang sarili ko. Pagod na pagod na akong mag Mental breakdown. Wanna have my rest, peace of mind.

Out of nowhere I remembered Edward being strange, noong nagjogging kami ay bakit lumabas s'ya sa lugar kung saan lumabas si Chandra. He's not even visiting me yet, Nagdidilim ang kanyang maamong mukha ng makita ko s'ya.

"Kuya, I have this feeling that there's something wrong with Edward." I said, thinking.

"What's strange with your friend, then?" Kinuwento ko sakanya yung araw na 'yon. I can feel something.

"Simula ng araw na 'yon hindi na kami nakapag usap, Nakakapag taka lang dahil malaki ang pag aalala n'ya saakin."

"Is that so? He's not been visiting you, He's a friend of yours, right?" I nodded. "You can't trust anyone yet, Don't worry I'll run some investigation on him. Don't think too much." Tumango na lamang ako.

"Kamusta na pala sila, Mama?"

"Hinahanap ka n'ya pero ang sabi ko nag out of town ka para sa OJT mo, I said you'll be there for about a couple of months."

Tumango ako, Walang kaalam alam si Mama na nandito ako, hindi nadin pinapaalam sakanya dahil hindi s'ya pwedeng mag alala, So I think it's better this way. I badly missed them but, I have to bear with this.

"Kellie, Tukayo!" bumukas ang pinto at bumungad si Hazel na may dalawang plastic bags. Nagpaalam naman na si kuya na aalis at para narin makapag usap kami ni Hazel.

"Binilhan kita ng prutas, kakainin mo ito lahat, ha." napangiti ako at tumango.

"Thank you Hazel, nag abala ka pa." kinindatan n'ya lang ako. Kamusta na kaya sila ni Toppher, ano na kayang lagay ng Relasyon ng dalawang 'yon.

"Kamusta ka? Pasensya na hindi kita masyadong madalaw, ha. Busy na kasi ako nitong mga nakaraang araw." nakangusong aniya.

"Okay lang iyon, Ang mahalaga ay maayos ka, Kamusta naman kayong dalawa ni Toppher?" malaki s'yang napangiti.

"Hihi, Ginawa ko advice mo, mabuti nga e may nararamdaman pa din s'ya saakin, ang dami pa namang nagkakagusto sakanya," I smiled.

"Good for the both of you, I wish you a strong Relationship." Niyakap ko naman s'ya. Ang ganda ng mood nito, ang laki laki ng ngiti, Masaya ako para sakanila.

"Ahh! Oo nga pala, May date kami ni Top ngayon, sige na aalis na ako ha,"

Hours have passed, Palaging parehas ang nagiging Routines ko sa araw araw, gagawa ng Handouts galing sa school, I'm homeschooling as of the Moment, given the situation I'm in. Kakain, matutulog, Recreation inside this big Mansion, Repeat. Madalas na puro kasambahay lang ang mga kasama ko.

Hinigpitan nadin ang seguridad ng mga involved saakin, Ka'ya nakakapasok padin sila sa school ngayon.

I suddenly remembered the USB Demi gave me, hindi ko muna ito pinakealaman noong araw na ibinigay 'yon saakin, Pakiramdam ko ay hindi pa ako handa sa kung ano mang meron d'on.