Chapter Twenty Eight
KELLIE'S POV
"So, it's Drew who let Chandra in." Ibinigay ko kay kuya ang USB. lumipas na ang ilang araw bago ko naibigay ang USB kay kuya dahil hindi na ito nakabisita saakin sa nagdaang tatlong araw, He's schedule is hectic at some Business matter while handling the Donovan's cases, Thanks to Andersons who's helping Kuya, Given the fact that the six jerk I mean yung anim na nasa panganib din kagaya ko.
''How are you feeling?'' Tanong ni kuya, kimi akong napangiti, Hindi padin gaanong maganda ang takbo ng pakiramdam ko pero pinipilit ko dahil kailangan kong magpakatatag.
''Okay naman ako kuya, Ikaw kumusta ka?'' Ngumiti s'ya saakin, Nakataas ang dulo ng sleeve n'ya sa taas ng siko, nakatanggal ang Coat, halatang kakaalis n'ya lang galing sa Trabaho. He seems looked tired, Magulo ang brown curly wavy hair, kumakapal na ang balbas. Medyo namamayat nadin ang fit n'yang katawan.
Out of nowhere naisip ko kung may idini Date ba s'ya, pero sa tingin ko'y wala dahil sa sobrang busy n'ya at nawawalan na ang self-conscious.
''Kuya, kailan mo balak makipag Date? I mean I know this is not the right time for that pero I think you'll need this special someone to rely on.'' Pabagal bagal ko iyong sinabi. Somehow I felt guilt twirling inside of me. Why the hell I said those word. But I felt a little worried about him not having someone he'll need at a times like this, Tingin ko ay respetuhin ko dapat ang desisyon n'ya.
''I will when everything's fine, your kuya's not getting older naman." saglit s'yang tumigil at kumindat saakin, napangisi ako.
"First and foremost ka'yo muna ang priority ko, That's it, you guys are enough, my family is enough to Rely on." he hugged me and kissed me on my forehead. I shut my mouth and smiled.
"Anyway, are you going well in here?"
"Yes Kuya, namimiss ko lang sila Mama."
"You can have facetime with them if you wanted to." Tumango ako at ngumiti. Mamaya ay balak ko at pupunta ako ng Veranda para tawagan sila mama.
Hindi kalauna'y nagpaalam na din si Kuya para magtrabaho, his schedule is hectic as always. Sumaglit lang s'ya dito dahil ilang araw na s'yang hindi nagpakita saakin.
Lumipas na ang Dalawang Buwan, Bumabalik na ang dating lakas ko, nandito padin ako sa Mansion ng mga Anderson, inaako ng anim ang responsibilidad saakin kaya gusto nilang nandito muna ako.
"Kellie, ako na dito. Hindi muna kailangang tumulong pa." ani Manang kasama sila Ate Myra at Ella.
"Oo nga, Kellie. Nanggaling ka sa aksidente." lumapit s'ya saakin para bumulong.
"Saka, lagot kami sa Anim na Anderson 'no kapag nalaman nilang pinapatulong ka namin sa gawaing bahay! nako." napangiti nalang ako at bumuntong hininga.
Naglilinis sila ng mga muwebles, sahig gamit ang Mop at mga portraits dito sa bungad ng Mansion.
"Bored na bored na nga po ako dito, kaya gusto ko naman pong tumulong isa pa at nakasanayan ko talaga ang gawaing ganto." hindi ko na kailangang libutin ang Mansion na 'to para maglibang dahil sa paglilinis talaga ako nalilibang. Ang Garden nga ay pasimple akong naga alaga sa mga tanim doon.
"Pasensya na Kellie, pero nakikinig kami sa utos ng mga kapatid mo, Gusto mo ba igawa nalang kita ng smoothie?" si Ate Myra na may hawak na mop. Umiling ako.
"Wag na Ate Myra, ako nalang ang gagawa."
Aalis na sana ako ng isa isang bumaba ang anim, Himala at maaga ang gising nila. Tapos na ang Last semester kaya naman bakasyon na sa ngayon, pero madami akong kailangang mabawi dahil ilang buwan akong hindi naka pasok at puro outputs lang kaya naka Homeschooled ako sa ngayon.
BINABASA MO ANG
Still Yours
General Fiction(Book 1: Kellie's Living with the Six Jerks) Disclaimer: All images used are not mine, credits to the rightful owners.