Sevgili Fatih,
Resim için ne kadar teşekkür etsem az, o kadar güzelki onu her zaman saklayacağım. Bugün moralim epey bozuk, senden mektup almak bile bunu düzeltmedi o derece. Keşke yanımda olsan ve bu derdimi sana anlatsam. Ama en azından mektubumda bahsedebilirim. Annem ile babam evlenmem konusunda çok ısrarcılar. İstemiyorum dememe rağmen, hala bunu yapmaya devam ediyorlar. Herkesin içinde şu nasıl? Bu nasıl? Diyip soruyorlar. O dakikada kalbim öyle sıkışıyor öyle kasılıyor ki, anlatamam. Ben senden başka kimseye o gözle bakamam. Bakmayacağım da, seninle bir geleceğimiz hiçbir zaman olmasa da kalbim sana ait olmaya devam edecek. Kimsenin bunu değiştirmesine izin vermeyeceğim. Beni zorla evlendirseler dahi kalbimin sahibi sen olacaksın bunu bil. Bu düşünce beni mahvediyor, günden güne eriyorum sanki. Zayıflıyorum ve annemin dediği şey "kimse seni beğenmeyecek" oluyor. Tek düşündüğü bu sanırım, ben sensiz yanıp kül oluyorum. Bir geleceğimiz olmadığını bildiğim halde bu aşktan kurtulamıyorum. Keşke dünyadaki insanlar diğer insanların hayatlarına karışmamayı bilseydi. Belki o zaman dünya gerçekte yaşanabilir bir yer olurdu.
Sevgilerle Ela gözlü.
29/07/1950
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mektup •bxb•
Novela Juvenil~Sene 1950, Fatih kendine gelen bu aşk mektubunu bir erkekten geldiğini bilmeden okumaya başladı ve böyle bir aşka hayran kaldı.~
