"Vay baba dedemlerin aşkı resmen aşk filmlerine konu olacak cinsten." "Kesinlikle öyleydi." Genç çocuk meraklı gözler ile babasına bakıyor, hikayenin devamını merakla bekliyordu. "Ee sonra ne olmuş? O eve geçtikten sonra?" "İşte baya uzun bir süre orada yaşamışlar." "Seni nasıl bulmuşlar peki?" "Beni öz annem ve babam terk etmiş. Neden olduğunu bende bilmiyorum, araştırma gereği de duymadım. Beni istemeyeni bende istemem. Sonra işte o öz denilen insanlar beni ölüme terk etmişler sokağın kenarında bir yerde.
Sonra Bilal babam benim sesimi duymuş, hep kendisi söylerdi bana "sanki terk edildiğini anlıyormuşsun gibi ağlıyordun." Diye. Sonra tabi beni hemen almışlar ve büyütmüşler." Genç çocuk babasına daha meraklı gözler ile bakarak yaklaştı. "Ama sen hep biliyordun o zaman değil mi? Öz çocukları olmadığını." "Yani nasıl diye soruyordum kendime, ama zaten on yaşında anlattılar bana. Ama ben her zaman onları ailem bildim." "Vay canıma mükemmelmiş baba." Babası oğlunu tastikleyen bakışlar ile kafasını bir aşağı bir yukarı indirdi.
Genç çocuk elindeki ve az önce okumayı bitirdiği mektuplara baktı. Onları her birini teker teker düzeltti ve saymaya başladı. Aynı zamanda hepsini de tarih sırasına göre diziyordu. İşini bitirdiğinde bakışlarını babasına çevirdi. "Tam tamına otuz tane mektup varmış." "Hepsini resmen ezbere biliyorum." "Sonlarında da illa 'Sevgilerimle' var. Peki Fatih dedem Bilal dedeme nasıl sesleniyordu?" "Genelde Ela gözlü derdi, Bilal dediği de oluyordu tabi ama sıklıkla Ela gözlü diye çağırırdı. Bilal babamda adı gibi alışmıştı hemen bakardı ona." "Ya çok güzel." Genç çocuk bu eski zamanlarda yaşanan aşka hayran kalmış bakışlar ile mektuplara ve bir kaç resme bakıyordu. "Mezarlarını ziyaret etmek ister misin?" "Tabiki isterim." "Tamam ama önce mektupları ve resimleri kutuya koyalım." Genç çocuk babasını dinledi ve her şeyi bir kutuya koymaya başladı. Bir fotoğrafı eline aldı ve gülümsemeden edemedi. Resmi elleri arasında tutuyor ve ona bakıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğrafı babasına gösterdi ve konuşmaya başladı. Sol tarafdakini göstererek. "Bu Bilal dedem değil mi?" "Evet." Daha sonra sağ tarafdakini gösterdi. "Bu da Fatih dedem." "Evet doğru." Genç çocuk gülümseyerek babasına bakmaya başladı. "Baba bakışları çok güzel değil mi ya?" Fotoğrafdaki birbirlerine bakışlarına ve az önce hikayesini dinlemiş olduğu aşka hayranlık duyuyordu. İçinden geçirdi, "Keşke onları tanıma fırsatım olsaydı." Onların aşkını kendi gözleri ile görmek çok isterdi.
"Hep öyleydi." Babası fotoğrafı görünce gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. Ne de olsa onlar ailesiydi. Onları kaybetmek çok zor olmuştu...
Gözündeki yaşın akmasına izin vermeden sildi ve kendisini toparladı. Daha sonra ceketini üzerine giyip dışarıya çıktı. Oğlu peşinden geliyordu. On beş yaşındaki oğlu ile arabaya geçtiler ve bir süre geçtikten sonra mezarlığa gelmişlerdi. Genç adam alışkın olmuş olduğu yolları geçip, babalarının mezarının önüne gelmişti...
Şimdi ikisi de Fatih ve Bilal yazan mermere bakıyorlardı. Genç adam iç çekti ve ufak bir gülümseme ile mezara bakmaya başladı. Biraz zaman sonra oğlu yanından ayrılmış, arabanın yanına gitmiş ve almış oldukları çiçekleri getirmişti. Baba ve oğul mezar taşının yanlarına oturmuşlar getirdikleri çiçekleri toprağa ekmeye başlamışlardı. Genç çocuk bir çiçeği toprağa yerleştirdiğinde gülümsedi. "Sevgilerle Emre'den." Babası oğlunun sesini duyduğunda başını kaldırdı ve ona tebessüm etti. Daha sonra oda aynı şekilde bir çiçeği toprağa yerleştirip gülümsedi. "ISevgilerle Semih'ten." İkisi de gülümseyerek işlerini yapmaya devam ediyordu.
Hepinize bu hikayemi okuduğu için ayrı ayrı teşekkür eder ve sizi sevdiğimi bilmenizi isterim. Bu hikayeminde sonuna gelmiş bulunmaktayız, bir hikayeyi daha geride bıraktık. Hepinize teşekkür ediyorum.
Yaptığınız yorumlar ve oylar benim için çok değerliydi. Yaptığınız yorumları okuduğum da çok defa yüzümde tebessüme sebep oldunuz. Bunun için teşekkür ederim. Sizleri seviyorum. Ayrıca bu bölüme ve önceki bölümlere oy verirseniz çok müteşekkir olurum.
