Sevgili Fatih,
Adımı söylediğim vakit bütün sırlarım biter. Bütün sırlarım öğrenilmiş olur. Kim olduğumu öğrenirsin. Bunu öğrendiğinde hiçte iyi karşılayacağını sanmıyorum. Buraya geldiğinde zaten her şeyi anlayacaksın. Her şeyi anladığında zaten benden nefret edeceksin, gerekirse tiksineceksin. Çünkü kural bu, dünyanın kuralı bu. Adımın ne önemi var ki, ama üzülüyorum biliyor musun? Her şeyimi öğrendiğinde bana bakışını görmekten çok korkuyorum. Bu hiç karşına çıkmama sebebini doğuruyor bende. Böyle gizli kapaklı kalıp sadece aşkımı yaşayasım geliyor. Yada çok uzaklara gitmek artık seni unutmak istiyorum. Buna mecbur kalacağım belki de, yada unutamasam da sevmediğim biri ile hayatım boyunca mutsuz bir evlilik süreceğim. Benim geleceğim bundan ibaret Fatih, sana mektup yazmakta hata yaptım belki de. Hiç yazmamalıydım belki de, bu aşktan haberdar olmamalıydın belki de. Özür dilerim, seni bu vicdan azabı içine soktuğum için. Benim amacım sadece içimdeki aşkı kağıtlara vurmaktı. Özür dilerim, sana bunu yapamamalıydım.
Sevgilerle Ela gözlü.
16/08/1950
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mektup •bxb•
Novela Juvenil~Sene 1950, Fatih kendine gelen bu aşk mektubunu bir erkekten geldiğini bilmeden okumaya başladı ve böyle bir aşka hayran kaldı.~
