Strange Love -- Steve Harrington (Compleet)

Horror

"Ho, wachten jullie. Denk maar niet dat ik het al vergeten ben." zegt Roza snel. "Ik weet niet wat jullie van plan zijn, maar jullie houden je hier buiten." zegt ze. "Wat, maar.." "Dit is geen gevecht voor kinderen!" roept Roza luidt. "Als wij het niet doen, wie dan wel?" wilt Dustin weten. "Nou.. De.. Ik bedoel.." "Precies!" roept Dustin. "Jongens, dit is gewoon te gevaarlijk." vindt Roza. "En als we jou op de hoogte houden?" vraagt Max dan. "Vrienden liegen niet." zegt El. "Beloven jullie dan eerst naar mij te komen, voordat jullie actie ondernemen?" vraagt Roza. De kinderen knikken allemaal. "Goed dan, maar jullie doen niets zonder mijn toestemming!"

------------------------------------------

"Dustin, ik kom je vanavond ophalen." zegt Roza, als ze Dustin heeft afgezet bij Mike. Ze hebben met zijn allen de hele dag met elkaar afgesproken. "En niets uitspoken zonder mij!" waarschuwt Roza. Het is alweer zaterdag. Tijd voor een nieuw weekend, die natuurlijk ook weer snel afgelopen zal zijn, helaas. "Ja, ja." antwoord Dustin. Zodra de voordeur geopend word, rent Dustin gelijk naar binnen. "Roza, we wouden net naar de film gaan. Ga je mee?" vraagt Jonathan, die samen met Nancy naar buiten komt lopen. "Nee, ik.." "Ah, kom toch mee. Het word gezellig." vindt Nancy. Roza knikt verslagen. "Goed dan." antwoord ze, terwijl ze haar fiets op slot zet. Nancy en Roza stappen achterin de auto, terwijl Jonathan natuurlijk aan het stuur zit.

"Welke film gaan we eigenlijk?" vraagt Roza, die dat nog niet eens wist. "Horror." antwoord Jonathan. "Kan ik nog terug?" vraagt Roza angstig. "Ik was er ook niet blij mee, maar het was zijn beurt om te kiezen." legt Nancy uit. "Help me herinneren dat ik volgende keer enkel mee ga als jij de film mag kiezen." zegt Roza. Nancy knikt lachend. "Oh kom op, dames. Het word leuk!" verzekerd Jonathan hen. "Ja, voor jou wel ja." zegt Roza. Jonathan knikt instemmend. "Dat zeker." lacht hij. Nancy en Roza rollen lachend met hun ogen.

Ongeveer een half uur later zitten ze al in de film zaal. Het begint wel erg eng te worden. Roza kijkt naar Jonathan en Nancy, zodat ze het grote doek niet hoeft te zien. Nancy verstopt zich in Jonathan, terwijl hij zijn arm om haar heen houdt. Roza neemt even diep adem en kijkt voor zich uit. Ze heeft geen idee, maar plotseling vraagt ze zich af wat Steve op dit moment zou doen. Hij zit in ieder geval niet een horror film te kijken. Roza kijkt naar haar schoenen. Die zijn plotseling ook veel interessanter dan de film. Na een aantal minuten besluit Roza weer naar het grote doek te kijken, al had ze dat liever niet gedaan. Het is nu zo eng dat ze niet eens meer weg durft te kijken.

"Die film was geweldig!" zegt Jonathan als de film afgelopen is. "Ja, geweldig verschrikkelijk ja." vindt Roza. Nancy begint te lachen. "Ik ben het eens met Roza. Ik heb die film amper gekeken." zegt ze. Jonathan knikt. "Dat heb ik gemerkt." lacht hij. "Ja, daarom koos hij deze film ook." zegt Roza. "Wat?" vraagt Jonathan. "Geef maar toe. Je wist dat Nancy het eng zou vinden en veiligheid bij jou zou zoeken. Dat is de enige reden waarom jongens voor horror films gaan. Om de meisjes te versieren." lacht Roza. "Nu je het zegt, dat klinkt erg logisch." lacht Nancy. "Je kent me te goed." geeft Jonathan toe.

"Wie heeft er trek in een ijsje?" vraagt Nancy. "Lekker." antwoord Roza. "Je weet dat Steve daar werkt, toch?" vraagt Jonathan aan Nancy. Oh ja, Steve werkt daar.. Dat was Roza even vergeten. "Dat is voor mij geen probleem." zegt Nancy. Jonathan knikt. "Goed dan, laten we gaan." zegt hij. Hij pakt Nancy's hand vast en loopt richting de kassa, waar hij twee ijsjes besteld. "Voor jou hetzelfde?" vraagt Jonathan vervolgens aan Roza. "Ik bestel mijn ijsje zelf wel, dank je." zegt Roza. Jonathan knikt. Hij betaald de ijsjes, bij Robin trouwens, en zegt vervolgens tegen Roza dat ze vast aan een tafeltje gaan zitten. Roza knikt en gaat haar ijsje bestellen.