Strange Love -- Steve Harrington (Compleet)

Ha Ha

"Hoe gaat het hier?" vraagt Roza, als ze naar Robin toe loopt. "Prima. Hoe gaat het met mister perfect?" vraagt Robin. Roza knikt. "Prima." antwoord ze. Robin knikt. "Is het waar dat hij nooit een gevecht gewonnen heeft?" vraagt Robin dan met een kleine grijns. Roza kijkt Robin verward aan. Hoe weet zij dat? "Ik kan Dustin horen vanaf hier." legt Robin uit. "Oh." antwoord Roza. "Maar ja, dat klopt. Nu nog steeds niet trouwens." zegt ze eerlijk. Robin kijkt haar verbaasd aan. "Ik had de laatste klap uitgedeeld, maar ik laat Steve wel met de eer strijken. Dat verdient hij." legt Roza uit. Robin begint te lachen. "Mister perfect." zegt ze lachend.

------------------------------------------------

"Ik ga even kijken bij mijn jongens." zegt Roza na een aantal minuten. "Jouw jongens?" vraagt Robin met een grijns. Roza haalt haar schouders lachend op en loopt zachtjes weer naar binnen. Als ze binnen staat, word ze niet eens opgemerkt. Steve en Dustin zijn te druk in gesprek. "Dude, ik zeg het je, dat werkt echt." zegt Steve. "Maar als je het iemand verteld, ben je er geweest!" roept hij luidt. Dustin knikt snel. "Verder, doe gewoon alsof het je niets kan schelen. Daar houden chicks van." zegt Steve. "Werkte dat ook bij mijn zus?" vraagt Dustin.

"Uhum." Geschrokken draaien Steve en Dustin zich om. "Goed om te zien dat het zo goed gaat." zegt Roza trots. Haar vriendje en haar broertje kunnen het daadwerkelijk goed met elkaar vinden. "En geef je mijn broertje nou echt meisjes advies?" vraagt Roza lachend, terwijl ze bij Steve op schoot gaat zitten. "Misschien." antwoord Steve, die niet zo zeker weet of het goed of fout is. Roza knikt instemmend. "Was het goed advies?" vraagt ze vervolgens aan haar broertje. Dustin haalt zijn schouders op. "Het klinkt logisch." zegt hij. Roza knikt nogmaals.

Roza legt haar arm om Steve heen. "Ik ben zo trots op je." zegt ze tegen hem. Steve kijkt haar glimlachend aan. "Dank je." antwoord hij. "Maar moet hier echt geen ijs meer op?" vraagt Roza bezorgd, terwijl ze zachtjes met haar hand over zijn wang wrijft. "Roos, dat hoeft echt niet." zegt Steve. "Ja, Roos." lacht Dustin. "Noem me zo niet." zegt Roza. "Hij mag het ook!" verdedigt Dustin zichzelf. "Tegen hem kan ik geen nee zeggen." zegt Roza. "Goed om te weten." zegt Steve met een grijns. "Ha, bekijk het maar." zegt Roza. "En je kon geen nee zeggen." zegt Steve beledigd. "Maar daarom heb ik mijn grenzen wel." antwoord ze.

"Goed, Dustin ik breng jou nu naar je vrienden toe." zegt Roza. Dan kijkt ze naar Steve. "Tot vanavond?" vraagt ze. Steve knikt. "Zeker weten." Roza geeft Steve voorzichtig een kus op zijn lippen en staat daarna op van zijn schoot. "Goed, kom op Dustin." zegt Roza. Dustin staat op en zegt Steve gedag. "Robin, wij gaan er vandoor. Wil je en beetje op Steve letten voor mij?" vraagt Roza. Robin knikt. "Doe ik." antwoord ze. Robin knikt dankbaar. "Doei!" roept Dustin, als hij samen met zijn zus de winkel weer uitloopt.

Een paar uren later is het alweer avond. Roza zit op haar bed een boek te lezen tot ze getik hoort. Als ze opkijkt ziet ze Steve bij het raam. Met een lach legt ze haar boek weg en springt op van haar bed. Ze opent het raam voor Steve en laat hem onmiddellijk binnen. "Ik heb je gemist." zegt Roza, terwijl ze Steve een knuffel geeft. "Ik jou ook." lacht Steve. "Waar heb je zin in?" vraagt Roza. "Jij mag kiezen." zegt ze er nog achteraan. Steve begint te grijnzen. "Behalve dat." zegt Roza vervolgens. "Ik mocht toch kiezen!" roept Steve. "Mijn broertje is thuis." helpt Roza hem herinneren. Steve zucht. "Best."

"Dit wil ik doen." zegt Steve, terwijl hij een dvd in de lucht houdt. "Nee, niet die horror film." zucht Roza. "Ik mocht toch kiezen?" vraagt Steve, terwijl hij erg dichtbij Roza gaat staan. "Probeer je nu sexy te doen om je zin te krijgen? Dat werkt niet echt met dat gezicht." zegt Roza vervolgens. "Pardon? Oké, dat is echt gemeen. Weet je wel niet hoeveel pijn het doet?" vraagt Steve dan. Roza pakt zijn handen vast. "Ahw, sorry schat." zegt ze met een lach. Steve rolt met zijn ogen. "Kom op, dan gaan we je stomme film kijken." zegt Roza. Steve krijgt een glimlach op zijn gezicht. Toch zijn zin gekregen.

Als Roza en Steve de film aan het kijken zijn, verschuilt ze haar gezicht op zijn borstkas. Natuurlijk weet Roza dat dit gewoon zijn bedoeling was, maar ze vind de film gewoon echt heel eng. Daarbij.. Als ze eerlijk moet zijn.. Is het wel een erg fijn gevoel om te kunnen schuilen tussen veilige armen. "Eng?" vraagt Steve. "Shut up." zegt Roza. "Weet je wel waar het over gaat?" vraagt Steve lachend. "Nee en dat hoef ik ook niet te weten." antwoord Roza.

Steve kijkt zijn vriendin glimlachend aan. Roza merkt het en kijkt hem vervolgens terug aan. "Wat is er?" vraagt ze. "Je bent gewoon, mooi." zegt Steve. Roza glimlacht. "Dank je. Jij mag er ook wel wezen, zonder al die wonden tenminste." lacht Roza. "Ha, ha. Erg leuk." zegt Steve sarcastisch. "Sorry schat." Roza tilt haar hoofd een klein beetje omhoog en duwt haar lippen zachtjes tegen die van Steve. "KOM SNEL!" Dustin stormt de kamer binnen. "AHHHH!" roept Roza geschrokken. Ze zit gelijk rechtop op bed. "DUSTIN!" roept ze kwaad. "Kom! Schiet op!" roept Dustin, terwijl hij haastig weg rent. Steve en Roza kijken elkaar even verbaasd aan en staan dan gelijk op, om Dustin te volgen.