Strange Love -- Steve Harrington (Compleet)

Eerste Keer

"We weten allemaal dat Roza knap is. Veel te knap voor hem." zegt Billy, terwijl hij goedkeurend naar Roza kijkt. "Kom op, laten we gewoon gaan." zegt Roza tegen Steve. Ze pakt zijn hand vast en begint weg te lopen met hem. "Bel me, lekker kontje!" roept Billy naar Roza. Steve wilt zich omdraaien, maar Roza houdt hem tegen. "Dat willen ze juist, kom op." zegt Roza, die daar gewoon weg wilt. Steve knikt met tegenzin. Het liefst had hij die Billy een trap in zijn ballen gegeven, maar goed. Hij besluit het maar te laten gaan, zoals Roza wilt.

---------------------------------------

"Steve, wat doe jij hier?" vraagt Roza geschrokken. We zijn alweer wat weken verder en Steve hangt aan het raam van Roza. Roza opent snel haar raam en laat Steve binnen. "Ik miste je." zegt Steve. Roza begint te lachen. "Wat is er?" vraagt Steve. "Niets, je bent gewoon zo schattig." zegt Roza, terwijl ze haar armen om die van Steve slaat. Steve pakt Roza's middel vast en duwt haar helemaal tegen hem aan. Vervolgens, je raadt het al, drukt hij zijn lippen tegen die van Roza. Om toestemming vragen hoeft hij al niet meer. Hij weet dat hij die toch wel krijgt.

Langzaam loopt Steve achteruit. Stap voor stap, zonder zijn lippen van die van Roza te halen. Als hij het bed voelt, laat hij zichzelf en Roza vallen op het bed. "Ah." roept Roza geschrokken. "Niet schrikken." zegt Steve met een lach. Vervolgens drukt hij weer zijn lippen op die van Roza. Hij pakt haar stevig vast, zodat hij Roza kan omdraaien, zonder zijn lippen van die van haar te halen. Zo gezegd, zo gedaan. Roza ligt nu op haar rug, met Steve boven haar.

Langzaam glijdt hij met zijn hand onder het shirt van Roza. Zodra Roza dit door heeft, houdt ze zijn hand plots geschrokken vast. "Wat is er?" vraagt Steve zacht. "Dit.. dit is mijn eerste keer." geeft Roza toe. Steve knikt. "Sorry, dat wist ik niet." antwoord Steve. "Als je het niet wilt is het niet erg." geeft hij aan. "Nee, dat is het niet." zegt Roza. Steve knikt. "In dat geval zal ik gentle zijn. Geen zorgen." verzekerd hij haar, terwijl hij weer zijn lippen op die van haar drukt.

Langzaam gaat hij verder en glijdt zijn hand onder het shirt van Roza. Dan gaat Roza plots rechtop zitten. "Wow, roos." zegt Steve, die schrok van haar actie. Roza trekt haar shirt uit en trekt aan Steve zijn shirt, als teken dat hij hem uit moet trekken. Zo gezegd, zo gedaan. Steve trekt zijn shirt uit en gooit deze op de grond. Dan pakt hij Roza weer vast en legt haar voorzichtig terug op het bed, terwijl hij nogmaals zijn lippen op die van Roza drukt.

Ongeveer een half uur later ligt Steve languit op het bed, met Roza's hoofd op zijn borstkas. "Wat nu?" vraagt Steve. "Ssst." sist Roza. "Ik wil gewoon even blijven liggen." zegt ze, terwijl ze Steve steviger vastpakt. Steve krijgt een lach op zijn gezicht. "Perfect." zegt hij, terwijl ook hij Roza steviger vast houdt. "Ik hou van jou." zegt Steve. Roza krijgt een lach op haar gezicht. "Ik ook van jou." antwoord Roza. "Oh trouwens.." begint Steve. "Ja?" vraagt Roza. "Je werd niet boos toen ik je 'roos' noemde." zegt Steve. "Dus, mag ik je nu roos noemen?" vraagt hij. Roza knikt. "Best." antwoord ze. "Yeah, ik heb mijn eigen prachtige roos." zegt Steve trots.