Yatağın kenarına doğru kayıp konuştu.
-Yanıma yatar mısın? ( Jimin)
Ben ona şaşkınca bakarken o mahçup gözlerle bana baktı.
-Ah özür dilerim sanırım bu biraz - ( Jimin)
Dediğini yarım bırakan şey benim hızla yanına yatıp ellerimi beline dolamam olmu...
Yaklaşık iki saattir Jimin ameliyatta ve ben elim kolum bağlı yere çömelmiş ağlıyorum. Kimseden çıt çıkmamıştı. Hastaneye geldiğimizde dört kişi daha gelmişti. Sanırım Jimin'in arkadaşlarıydı.
-Neden ağlıyorsun. Senin yüzünden burdayız. Şimdi vicdana mı geldin? ( ? )
Bana bakarak söyledi. Nasıl yani böyle mi düşünüyorlar.
-S-sen ne diyorsun.
-Öyle değil mi? Seni görünce koştu. ŞİMDİ İSE AMELİYAT MASASINDA. ( ? )
Sonlara doğru sesi yükselmişti. Artık dayanamıyordum. Geldiğimden beri ağlamaktan harap olmuştum. Ayağa kalkarak bağırmaya başladım.
-BENİM YERİNDE OLSAN NE YAPARDIN HE? 12 YIL ÖNCE ÇOCUKLUK ARKADAŞIMI ÇOCUKLUĞUMU BRAKIP BUSANA GİTTİM. GERİ GELDİM VE ŞİMDİ İSE ONU AMELİYAT ODASININ ÖNÜNDE BEKLİYORUM ONU. Lütfen... lütfen üstüme gelmeyin.
Sonlara doğru sesim kısılmıştı. Hepsi susmuştu. Haklıydılar. Benim yüzünden burdayız. Ben bunları düşünürken kapı açıldı. Doktar çıktı. Hepimiz doktorun başında toplanmıştık.
-O iyi mi?
-Riski atlattı. Fakat kısa süreli bir hafıza kaybı yaşıyıcak. ( doktor )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doktorun her kelimesi kafama dank ediyordu. Ben onu buldum fakat o beni hatırlamıyıcak. Tekrar göz yaşlarım akarken aklıma gelen soru ile doktora baktım.
-P-peki yıllar önce olanları. 12 yıl önce falan en azından kişileri.
Artık cümle kurmaya bile gücüm kalmamıştı.
-Sadece bu son iki ayı zar zor hatırlıyıcak. Hanım efendi isterseniz siz oturun iyi görünmüyorsunuz. ( doktor )
Gözler bana döndüğünde ağzımdan zar zor iki kelime çıktı.
-Görebilir miyim onu?
-Odaya alındıktan yarım saat sonra görebilirsiniz. ( doktor )
-P.peki. ( 2? )
Sırtımı duvara dayayıp yere çömeldim. Tekrar ağlıyordum.
Jimin sedye ile çıktığında hızla ayağa kalktım. S.saçları kan olmuştu. Neden ya neden? Hayatım hep böyle boktan mı olmalı? Yaşam sebebim bir insan ve... o beni hatırlamıyıcak. Hatırlıyordu ama. Dayanamıyorum. Onu böyle görmeye dayanamıyorum.
Gözlerim kararıyordu. Hayır hayır. Bayılmamam gerek. Uyandığında beni görmesi gerek. Göz kapaklarım ilk kez bu kadar ağır geliyordu. Başım dönmeye başladı. Göz kapaklarım kapanırken dizlerimin büküleye başladı.
Kendimi taşıyamıyordum. Gözlerimi kapattım. Dizlerimi yere koyarken dengemi tutamayıp yere uzandım. Gerisi karanlık.
