{Stay With Me}JenMin TAMAMLANDI

5℅Uyandı ama...

Uyandığımda bilmediğim bir yerdeydim. Etrafa baktığımda bir erkek odası olduğunu anlamam pek uzun sürmedi. Bir dakika ya! O benim fotoğrafım değil mi? Hızlıca yataktan kalkıp çerçevelettirilmiş fotoğrafıma baktım. Bu instagrama koyduğum fotoğrafımdı.

Fotoğrafın yanındaki parfüm şişesi dikkatimi çekti. Bu kiçükken Jimin'e aldığım parfümdü. Kapağını açıp kokusunu içime çektim. Tekrar tekrar ve tekrar. Bir anda kapı açılınca ne yapıcağımı şaşırdım.

-Hey ona dokunma!! Jimin öğrenirse seni öldürür.
( ? )

-B.bunu Jimin'e ben almıştım.

Çocuk dikleşip kıpkırmızı olan gözleri ile bana baktı.

-P.peki. Hadi git artık. Hastanede bayıldığın için buraya getirdik. ( ? )

-Tamam. Ama Jimin iyi mi?

Gözlerim yine dolmaya başlayınca konuşmaya başladı.

-Uyandı ama biz hariç hiç bir şey hatırlamıyo. ( ? )

Hiç bir şey demeden kafamı olumlu anlamda salladım. Çantamı alıp hızlıca odadan çıktım. Fakat bir sorun vardı.

Ev çok büyük ve kaybolmam kaçınılmaz. Arkamdaki çocuğa baktığımda önüme geçti. Sanırım onu takip edicem. Merdivenlerden indikten sonra bir kaç yerden geçip kapıya geldik.

-Teşekkürler. Yani beni hastanede brakmadığınız için.

-Jimin'in prensesinin sen olduğunu öğrendiğimiz için. Taksi dışarıda. ( ? )

Burukça gülümseyip kapıdan çıktım. Telefonu elime aldığımda 378 cevapsız arama vardı. Birden Jisoo aramaya başlayınca konuşamıyıcak kadar güçsüz hissettiğimi fark ettim. Dokunsalar ağlıyıcaktım.

Yinede eve gidince terlik ile dövülmemek için açıcaktım.

-Alo

-GERİ ZEKALI NERDESİN SEN MAL. ROSE VE LİSA AĞLAMAKTAN HARAP OLDULAR NERDESİİİNNN?!?!??!?

-Unnie lütfen eve geliyorum. Öyle konuşalım.

Sesimin titrediğini fark etmiş olacak ki soru sormaya başkadı.

-Jennie iyi misin se.

Telegonu kapattım. Gerçekten çok yoruldum. Hızlıca taksiye binip kapıyı kapattım. Evin adresini söyleyip kafamı cama yasladım. Ufacık ufacık gözlerimi kapatıcaktım. Çok az.

~

-Hanım efendi geldik.

Gözlerimi yavaşça aralayıp. Nerde olduğuma baktım. Durumu anlayınca çantamı alıp adama parayı verdim. Arabadan çıkarken. Jimin'i düşünmeden edemedim. Kapıya geldiğimde tam zile basacakken kap açıldı.

Baktığımda kızların kızarmış gözlerini gördüm. Hayır hayır tabiki ağlamıyıcam.

Kızlar yüzümün halini görünce bağırmayı bşr kenara bırakıp bir hışımla sarıldılar bana.

-nerdesin sen geri zekalı. ( Jisoo)

-J.jimin...

Ben tekrar ağlamaya başlayınca kızlar beni içeri soktular.

-Noldu ne senin bu yüzünün hali?! ( Lisa)

-Unnie Jimin'e araba çarptı ve hafızasını kaybetti.

Ben tektar ağlarken kızlar bana daha sıkı sarıldı.

-Şşştt. Sakin ol. Hadi gel biraz dinlen. ( Rose)

-Hayır hadi lütfen yanına gidelim. O beni asla unutmuyucaktı. SÖZ VERMİŞTİ. HADİİİ.

Kızlar beni sakinleştirmeye çalıştıkça ben daha çok deliriyordum.

-TAMAM sakin ol gidiyoruz. Çantanızı alın.( Jisoo)

Hızla çantalarımızı alıp kapıya koştuk. Hala üniforma ileydim ama olsun. Hızla evin yanındaki taksi duarğıba gittik. Taksiye binip hasataneyi söyledik.

-Unnie ağlama artık lütfen. ( Lisa)

Ağlamak istemiyordum. Jimin beni böyle görürse çok kızıcaktı. Tabi hatırlarsa.

~

Sonunda gelmiştik. Hızla arabadan çıkıp kızları sürüklemeye başladım. Sonunda odasının önündaydik. Ama kimse kapıda değildi. İçerde olmalılar. Göz yaşlarımı silip kapıyı tıklattım. Kızlar oturaklara oturdular. Yavaşça kapıyı açıp içeri girdim.

Tüm gözler bana dönmüştü şu an. Jimin'in güler yüzü beni görünce yavaşöa soldu.

-J.Jimin.

Koşarak ona sarıldığım. 10 yıldır en çok istediğim şeydi sanırım bu. Beni omuzlarımdan tutup yavaşça kendinden uzakalaştırdı.

-Kimsiniz?