~Ο κολλητός του αδερφού μου~

Κεφάλαιο 8

Νίκος - Βρε αγαπη μου ηρέμησε. Πες μου τι έγινε και κλαις.

Εγώ - Απλά είδα κάτι και στεναχωρήθηκα.

Νίκος - Έχει να κάνει με αγόρι; Γιατί αν είναι αυτό θέλω να μου πεις αμέσως ποιος είναι να πάω να σου σπάσω τα μούτρα.

Εγώ - Δεν θέλω να σου πω ακόμα με τι έχει να κάνει. Θα σου πω όμως όταν είμαι έτοιμη.

Νίκος - Μου το υπόσχεσαι;

Εγώ - Σου το υπόσχομαι. Του είπα και μου έγνεψε.

Νίκος - Η μαμά έχει φτιάξει φαγητό πάμε να φάμε;

Εγώ - Ναι, γιατί μετά έχω μπαλέτο. Του είπα και κατεβήκαμε μαζί κάτω.

Η ώρα Είναι 2:30 Και μόλις τελειώσαμε το φαγητό μας.

Εγώ - Νίκο μπορείς να με πας στο μπαλέτο κατά τις 3:55;

Νίκος - Ναι. Θέλεις να έρθεις εδώ να κάτσουμε μαζι; μου λέει και πάω και κάθομαι στον καναπέ δίπλα του.

Μιλήσαμε για διάφορα και μου είπε ότι η κοπέλα που ήταν πριν μαζί του την γνωρισε σε ένα μπαράκι και την λένε Μαρίνα.

Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι και ο Νίκος σηκώθηκε να ανοίξει. Ο Κωνσταντίνος μπήκε μέσα στο σπίτι και εγώ τα έχασα για ακόμα μια φορά.

Κωνσταντίνος - Γεια σου Μυρτώ!

Εγώ - Γεια. Εγώ πάω πάνω να ετοιμαστώ.

Νίκος - Εντάξει. Κατέβα όποτε θες να σε πάω. Μου είπε και του έγνεψα

Τους άφησα στο σαλόνι και εγώ ανέβηκα γρήγορα πάνω.

Φόρεσα ένα διάφανο καλσόν, το κορμάκι του μπαλέτου και έβαλα ένα σορτσάκι. Έκανα τα μαλλιά μου ένα ψηλό κότσο και έφτιαξα την τσάντα που θα ξεπερνά μαζί μου. Έβαλα μέσα μια αλλαξιά ρούχα τις πουεντ μου και ήμουν έτοιμη.

Κατέβηκα στο σαλόνι και ευτυχώς ο Κωνσταντίνος δεν ήταν εκεί. Πήγα στην κουζίνα και πήγα ένα μπουκαλάκι με νερό και το έβαλα στην τσάντα μου.

Εγώ - Νίκος πάμε;

Νίκος - Ναι. Κωνσταντίνε έρχομαι σε 5 λεπτά. Φώναξε για να τον ακούσει.

Κωνσταντίνος - Εντάξει. Φώναξε κι εκείνος. Μάλλον θα ήταν στο μπάνιο.

Μπήκαμε με τον Νίκο στο αυτοκίνητό του και οδήγησε μέχρι την σχολή. Αφού με άφησε τον ευχαρίστησα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

Μπήκα στην σχολή και πήγα στο καμαρίνι για να βγάλω το σορτσάκι που φορούσα. Βγήκα ξανά έξω και ξεκίνησα να κάνω ζέσταμα μέχρι να έρθουν και τα υπόλοιπα κορίτσια για να ξεκινήσουμε.

[...]

Η ώρα είναι 7:00 και μόλις τελείωσα την προπόνηση μου. Εκεί που άλλαζα ρούχα το κινητό μου χτύπησε και ήταν η Σταυρούλα.

Εγώ - Γεια σου αγάπη!

Σταυρούλα - Πρέπει να μιλήσουμε. Είπε και της ξέφυγε ένας λυγμός.

Εγώ - Τι έγινε, γιατί κλαις; την ρώτησα γιατί ανησύχησα.

Σταυρούλα - Σε περιμένω στη γνωστή καφετέρια μπορείς να έρθεις; Θα σου τα εξηγήσω όλα.

Εγώ - Έρχομαι. Σε 5 λεπτά θα είμαι εκεί.
Της είπα και έβαλα γρήγορα τα ρούχα που κρατούσα μαζί μου.

Έφυγα από την σχολή μπαλέτου και κατευθύνθηκα στην καφετέρια. Ευτυχώς ήταν κοντά και έφτασα γρήγορα. Μπήκα μέσα και μόλις την εντόπισα πήγα και την έσφιξα στην αγκαλιά μου.

Εγώ - Ηρέμησε σε παρακαλώ και πες μου τι έχει γίνει. Της είπα.

Σταυρούλα - Να έρθουν και οι υπόλοιποι και θα σας εξηγήσω.

[...]

Η ώρα είναι 9 και εγώ έχω φτάσει σπίτι μου. Η Σταυρούλα μας είπε πως την άλλη εβδομάδα θα μετακομίσει με τους γονείς της στην Κέρκυρα γιατί τους πρόσφεραν καλές δουλειές. Προσπαθήσαμε να την ηρεμήσουμε και να της εξηγήσουμε ότι δεν θα χαθούμε και ότι θα μιλάμε καθημερινά από μηνύματα και από Skype.

Τώρα ετοιμάζομαι να μπω για μπάνιο. Αφού ρύθμισα το νερό, μπήκα στην μπανιέρα και έκατσα εκεί για καμία ώρα. Όταν τελείωσα, πήγα στο δωμάτιο μου, έβαλα καθαρά εσώρουχα και τις πιτζάμες μου.

Αύριο δεν θα κάνουμε μάθημα στο σχολείο γιατί θα ψηφίσουμε για το 15μελές. Σκέφτομαι να βάλω κι εγώ υποψηφιότητα, έτσι για την πλάκα. Έβαλα μια ταινία στο Netflix να δω για να περάσει λίγο η ώρα και αφού τελείωσε έπεσα για ύπνο.