~Ο κολλητός του αδερφού μου~

Κεφαλαίο 10

Κωνσταντίνος POV

Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι. Είναι ανέκφραστη και κοιτάει κάπου αόριστα. Θα πάω να της μιλήσω. Να της πω ότι αυτό το φιλί δεν σημαίνει κάτι για εμένα. Εννοείται πως σημαίνει, αλλά μάλλον αυτή το θεωρεί ένα λάθος και πρέπει να ξεκαθαρίσω την θέση μου.

Μυρτώς POV

Τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου να έρχεται προς τα εδώ.

Κωνσταντίνος - Εε Μυρτώ... Μπορείς να έρθεις λίγο να σου πω; Μου είπε γιατί καθόμουν με τα παιδιά.

Εγώ - Ε ναι έρχομαι. Παιδιά επιστρέφω σε λίγο.

Πήγα στην πίσω αυλή του σχολείου. Εκεί πηγαίνουν λίγα άτομα συνήθως για να καπνίσουν.

Εγώ - Τι ήθελες να μου πεις;

Κωνσταντίνος - Ήθελα να σου πω γι'αυτό που έγινε εχθές. Να ξέρεις ότι δεν σημαίνει τίποτα για μένα αυτό το φιλί. Μου είπε και ένιωσα την καρδιά μου να σπάει σε εκατομμύρια κομμάτια.

Εγώ - Εε Ούτε για μένα σημαίνει κάτι. Του είπα όσο πιο νορμάλ μπορούσα.

Έφυγα γρήγορα από εκεί και πήγα στις γυναικείες τουαλέτες. Κλείστηκα μέσα σε μια και άρχισα να κλαίω. Εγώ φταίω που πίστεψα έστω και λίγο ότι του αρέσω. Είχαν δίκιο τα παιδία.

[...]

Οι ώρες μέχρι να σχολιάσουμε πέρασαν βασανιστικά αργά. Τον Κωνσταντίνο δεν τον ξαναείδα όλη την υπόλοιπη μέρα. Τώρα είναι στο δρόμο προς το σπίτι μου. Μου είπε ο Νίκος να με πάρει με το αμάξι του αλλά του είπα ότι θέλω να περπατήσω.

Έχει καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει αλλά δεν μου λέει τίποτα γιατί ξέρει ότι δεν θα του πω μέχρι να νιώσω εγώ έτοιμη.

Τώρα που θα φτάσω σπίτι πρέπει να δείχνω καλά. Θα έχει έρθει ο Γιώργος και δεν πρέπει να καταλάβει ότι δεν είμαι καλά. Είναι πολύ καλό παιδί και έχει έναν τέλειο χαρακτήρα.

Ξέρω ότι τώρα που θα πάω σπίτι θα είναι και ο Κωνσταντίνος εκεί για να δει τον Γιώργο που έχει να τον δει αρκετό καιρό. Όπως όλοι μας δηλαδή.

Έφτασα σπίτι και η εξώπορτα ήταν ανοιχτή. Μόλις μπήκα μέσα αντίκρισα τον Γιώργο με τα αγόρια να μιλάνε και 2 βαλίτσες στην άκρη στο σαλόνι.

Μόλις μπήκα μέσα και έκλεισε την πόρτα γύρισαν όλοι να με κοιτάξουν. Ο Γιώργος σηκώθηκε και με αγκάλιασε.

Γιώργος - Μικρή μου τι κάνεις; Πόσο καιρό έχω να σε δω; Μου έλειψες! Είπε και με έβγαλε από την αγκαλιά του.

Εγώ - Καλά είμαι εσύ; Και μενα μου έλειψες!

Γιώργος - Καλά εσύ μεγάλωσες πάρα πολύ! Έγινες ολόκληρη γυναίκα! Είπε και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.

Του έσκασα ένα χαμόγελο και αφού τους είπα ότι θέλω να ξεκουραστώ πήγα στο δωμάτιο μου. Όλοι την ώρα που μιλούσαμε με τον Γιώργο ο Κωνσταντίνος δεν πήρε τα μάτια του από πάνω μου.

Άφησα την τσάντα μου στην άκρη στο γραφείο, άλλαξα ρούχα και έπεσα στο κρεβάτι μου.

Πραγματικά δεν έχω καθόλου όρεξη με αυτό που έγινε. Θέλω απλά να είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, να κλαίω την μοίρα μου και να τρώω παγωτό. Όμως δεν θα το κάνω γιατί δεν θέλω να με βλέπει κανείς έτσι και να με λυπάται.

Εκεί που ήμουν έτοιμη να με πάρει ο ύπνος χτύπησε η πόρτα. Αφού είπα περάστε μπήκε μέσα ο Γιώργος. Έκατσα λίγο καλύτερα στο κρεβάτι και του έκανα χώρο να κάτσει κι εκείνος.

Γιώργος - Ξέρω ότι κάτι σε απασχολεί και είμαι σίγουρος πως έχει να κάνει με αγόρι. Το μόνο που θέλω να σου πω είναι να μην δίνεις σημασία σε ότι και να κάνουν τα αγόρια. Καμία φορά κάνουν πράγματα μόνο και μόνο για να φανούν ότι είναι καποιοι και ότι έχουν ότι θέλουν. Τους αρέσει να βλέπουν τα κορίτσια στεναχωρημένα γι'αυτό και τις έχουν για ξεπέτες. Όμως όταν ερωτευτούν κι εκείνοι πραγματικά τότε θα καταλάβουν τι έχασαν και θα προσπαθήσουν να επανορθώσουν.

Εγώ - Γιατί μου τα λες όλα αυτά;

Γιώργος - Θα σου πω άλλη στιγμή. Τώρα ξεκουράσου και όποτε θες σου λέω γιατί σου τα είπα όλα αυτά. Μου είπε και έφυγε από το δωμάτιο.

Φαίνεται σαν να έχει κάνει κάτι τέτοιο και το έχει μετανιώσει. Θα μάθω όμως γιατί μου τα είπε και πολύ σύντομα μάλιστα!