Κεφάλαιο 7

4K 127 2
                                    

Το επόμενο πρωί ξύπνησα, πήγα στο μπάνιο έκανα τα απαραίτητα και άνοιξα την ντουλάπα μου και έβαλα ένα τζιν με μια μαύρη μπλούζα Levi's και τα άσπρα all star μου. Έκανα τα μαλλιά μου ένα ψηλό κότσο και βάφτηκε ελάχιστα. Έβαλα λίγο μάσκαρα, κονσίλερ για να καλύψω κάτι σημάδια και λίγο λιποζάν.

Έβαλα στην τσάντα μου τα βιβλία που χρειάζομαι σήμερα και κατέβηκα στην κουζίνα

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Έβαλα στην τσάντα μου τα βιβλία που χρειάζομαι σήμερα και κατέβηκα στην κουζίνα. Έφαγα κάτι στα γρήγορα και έφυγα για το σχολείο.

Τα παιδιά με περίμεναν στο παγκάκι μας και αφού χτύπησε κουδούνι πήγαμε για προσευχή.

[...]

Μόλις σχολασαμε και κατευθυνόμαστε στη γνωστή καφετέρια. Αφού κάτσαμε στο τραπέζι μας και παραγγείλαμε αρχίσαμε να συζητάμε.

Εγώ - Τι θα κάνετε το απόγευμα;

Σταυρούλα - Μου είπαν οι γονείς μου ότι θέλουν να συζητήσουμε κάτι μόλις σχολάσω από το φροντ.

Μαρία - Έχω έχω φροντιστήριο και μετά έχω προπόνηση βόλεϊ.

Γιάννης - Θα βοηθήσω τον πατέρα μου σε κάτι που θέλει να φτιάξει. Εσύ;

Εγώ - Εγώ έχω μπαλέτο στις 4 και δεν ξέρω τι ώρα θα τελειώσω.

Γιάννης - Ωραίο! Θα σου πω κάτι αλλά θέλω να μείνεις ψύχραιμη. Μου είπε και αγχώθηκα.

Εγώ - Εντάξει...

Γιάννης - Πίσω σου είναι ο Κωνσταντίνος... Και δεν είναι μόνος του...

Εγώ - Με τον Νίκο δεν είναι; Τον διακόπτω.

Μαρία - Όχι δεν είναι με τον Νίκο. Είναι με την Ράνια. Μου είπε και κοκάλοσα. Η Ράνια είναι η πουτ*ν* του σχολείου. Έχει πάει με όλα τα αγόρια.

Γύρισα να τους κοιτάξω και φασωνόντουσαν. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ δυνατά και άρχισα να βουρκώνω.

Εγώ - Δεν μπορώ να κάτσω άλλο εδώ. Θέλω να φύγω. Είπα και άρχισαν να πέφτουν δάκρυα από τα μάτια μου.

Μαρία - Για να φύγεις πρέπει να περάσεις από μπροστά του και θα σε δει να κλαις.

Εγώ - Δεν νοιάζεται για μένα όποτε δεν θα δώσει σημασία έτσι όπως θα με δει.

Κωνσταντίνος POV

Μόλις σχολάσαμε πήγα προς την καφετέρια που είναι κοντά στο σχολείο για να πάρω έναν καφέ και να περιμένω τον Νίκο να έρθει. Μόλις μπήκα μέσα είδα την Ράνια. Ήρθε στο τραπέζι που καθόμουν.

Ράνια - Γεια σου γλύκα! Καιρό έχουμε να τα πούμε. Μου είπε και κόλλησε πάνω μου.

Κωνσταντίνος - Ναι, καιρό έχουμε. Της είπα και εκείνη την ώρα με φίλησε.

Την φιλούσα χωρίς κανένα συναίσθημα και στο μυαλό μου ήρθε η Μυρτώ. Άρχισα να φιλάω την Ράνια με μανία για ήθελα να καταλάβω αν όντως νιώθω κάτι για την Μυρτώ ή είναι απλά στο μυαλό μου.

Σταματήσαμε για να πάρουμε ανάσες και είδα με την άκρη του ματιού μου την Μυρτώ. Γύρισε να με κοιτάξει και είδα πως τα μάτια της ήταν κόκκινα. Έκλαιγε;

Η Ράνια μου ξανά επιτέθηκε. Την σταμάτησα αμέσως και κοίταξα στο τραπέζι που κάθονταν η Μυρτώ. Είχε φύγει. Έσπρωξα την Ράνια από πάνω μου και βγήκα έξω από το μαγαζί. Κοίταξα τριγύρω μου μήπως δω πουθενά την Μυρτώ, αλλά δεν ήταν πουθενά.

Μυρτώς POV

Μόλις βγήκα από το μαγαζί άρχισα να τρέχω προς το σπίτι μου. Τα δάκρυα μου έτρεχαν ποτάμι από τα μάτια μου. Πάλι καλά που το σπίτι μου ήταν αρκετά κοντά και έφτασα γρήγορα.

Μόλις μπήκα μέσα είδα στο σαλόνι τον αδερφό μου με μια κοπέλα. Δεν ξέρω ποια είναι. Δεν τους έδωσα σημασία και πήγα να ανέβω στο δωμάτιο μου, όμως μου ξέφυγε ένας λυγμός και ο αδερφός με κοίταξε.

Νίκος - Μυρτώ είσαι καλά; Γιατί κλαις; Με ρώτησε όμως δεν του έδωσα σημασία και ανέβηκα στο δωμάτιο μου. Μόλις μπήκα μέσα έπεσα με φορά στο κρεβάτι μου και άρχισα να κλαίω πιο πολύ.

Άκουσα την πόρτα του σπιτιού να κλείνει και αμέσως μετά ο Νίκος μπήκε στο δωμάτιο μου.

Νίκος - Μικρή μου γιατί κλαις, ποιος σε πείραξε; με ρώτησε και εγώ έπεσα αμέσως στην αγκαλιά του, και άρχισα να κλαίω ακόμα πιο πολύ.

~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ • ~ •

Η Ράνια

~Ο κολλητός του αδερφού μου~Donde viven las historias. Descúbrelo ahora