~Ο κολλητός του αδερφού μου~

Κεφάλαιο 17

Άνοιξα την πόρτα και αντίκρισα μια κοπέλα. Κάπου την έχω ξαναδεί αυτήν.

?? - Εμ Γεια! Μήπως είναι εδώ ο Νίκος;

Εγώ - Ναι εδώ είναι. Μισό λεπτό να τον φωνάξω. Εμμ ποια είσαι;

Μαρίνα - Είμαι η Μαρίνα. Νομίζω ο αδερφός σου σου έχει μιλήσει για μένα.

Εγώ - Ναι, μου έχει μιλήσει. Της είπα και εκείνη την ώρα κατέβηκε ο Νίκος από τις σκάλες.

Εγώ - Νίκο έλα να δεις ποιος ήρθε. Του είπα και μόλις είδε την Μαρίνα την αγκάλιασε αστραπιαία.

Ευτυχώς εκείνη την ώρα ήρθε και ο Κωνσταντίνος. Πήγα αμέσως δίπλα του και τον αγκάλιασα σφιχτά.

Κωνσταντίνος - Καλημέρα μικρή μου!

Εγώ - Καλημέρα μεγάλε μου! Του είπα και με φίλησε απαλά.

Κωνσταντίνος - Τι λες; Πάμε σιγά σιγά;

Εγώ - Ναι πάμε. Του είπα και με έπιασε από το χέρι και ξεκινήσαμε για το σχολείο.

Όταν φτάσαμε πήγα να του αφήσω το χέρι γιατί μπορεί να μην θέλει να μας δουν έτσι.

Κωνσταντίνος - Τι κάνεις; Γιατί θες να μου αφήσεις το χέρι; Με ρωτάει με έκπληξη.

Εγώ - Γιατί μπορεί να μην θες να μας δουν μαζί.

Κωνσταντίνος - Πας καλά βρε κουτό; Θέλω να μας δουν μαζί. Να καταλάβουν ότι είσαι μόνο δική μου κι εγώ μόνο δικός σου. Μου είπε και μου έπιασε το χέρι ακόμα πιο σφιχτά από πριν.

Μπήκαμε μέσα στο σχολείο και πολλά βλέμματα πέσανε πάνω μας. Πήγαμε στην παρέα μου.

Εγώ - Καλημέρα παιδιά! Τους είπα με ένα χαμόγελο.

Γιάννης - Καλημέρα! Μας χρωστάς κάποιες εξηγήσεις νομίζω. Είπε και κοίταξε τα χέρια μας.

Κωνσταντίνος - Εγώ να πηγαίνω στα παιδιά. Θα τα πούμε μετά. Θα σε γυρίσω εγώ σπίτι σήμερα. Μου είπε και αφού με φίλησε πεταχτά έφυγε.

Μαρία - Για πες μας. Είπε με ένα εξεταστικό ήχο. Εκείνη την ώρα όμως χτύπησε το κουδούνι για μέσα.

Εγώ - Θα σας πω μετά! Είπε και πήγα στις γραμμές για την προσευχή.

[...]

Είμαι στην πόρτα του σχολείο και περιμένω τον Κωνσταντίνο να με πάει σπίτι όπως μου είχε υποσχεθεί. Έχει αργήσει λίγο είναι η αλήθεια και ανησυχώ. Αα έρχεται.

Κωνσταντίνος - Συγγνώμη που άργησα μικρή μου. Μας κράτησε παραπάνω η διευθύντρια για να πας πει για μια εκδρομή. Θα σας ενημερώσει κι εσάς αύριο είπε.

Εγώ - Αα τέλεια! Τώρα που θα πάμε σπίτι μου θα κάτσεις λίγο;

Κωνσταντίνος - Δεν μπορώ γιατί έχω προπόνηση. Όμως αν τελειώσω νωρίς και είσαι κι εσύ σπίτι θα έρθω.

Εγώ - Ενταξειι.

Επειδή δεν σας έχω αναφέρει ο Κωνσταντίνος κάνει kick boxing. Κάνει αρκετά χρόνια και είναι πάρα πολύ καλός. Έχει κάνει και πολλούς αγώνες και στους περισσότερους έχει νικήσει.

Φτάσαμε σπίτι μου και αφού τον χαιρέτησα μπήκα μέσα. Ο Νίκος δεν είχε γυρίσει ακόμα όποτε ξεκίνησα να φτιάχνω κάτι να φάμε στα γρήγορα.

Θα κάνω το αγαπημένο του Νίκου. Σνίτσελ αλά κρεμ. Αφού άρχισα να ψήνω το σνίτσελ, καθάρισα και έκοψα τις πατάτες για να τις τηγανίσω.

Όταν όλα ήταν έτοιμα άρχισα να στρώνω το τραπέζι και εκείνη την ώρα ήρθε και ο Νίκος. Κάτσαμε να φάμε και συζητήσαμε για διάφορα θέματα. Οι γονείς μας θα λείπουν αρκετό καιρό ακόμα για το ταξίδι τους όποτε θα έχουμε όλο το σπίτι δικό μας.

Όταν τελειώσαμε μάζεψα το τραπέζι και ξεκίνησα να πλένω τα πιάτα. Ο Νίκος πήγε στο δωμάτιο του να διαβάσει γιατί είναι μια κρίσιμη χρονιά φέτος για εκείνον.

Φέτος τα έχει δώσει όλα. Διαβάζει περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά για να περάσει εκεί που θέλει.

Αφού τελείωσα κι εγώ ανέβηκα στο δωμάτιο μου να διαβάσω κι εγώ λίγο. Σε λίγο καιρό θα ξεκινήσουν και τα διαγωνίσματα μας.

[...]

Πριν λίγο μου ήρθε μήνυμα από τον Κωνσταντίνο που μου έλεγε ότι θα έρθει από το σπίτι μου για να μιλήσουμε για κάτι. Έχω αρχίσει να ανησυχώ είναι η αλήθεια.

Το κουδούνι χτύπησε και μόλις άνοιξα ο Κωνσταντίνος με αγκάλιασε σφιχτά.

Κωνσταντίνος - Θέλω να μιλήσουμε. Πάμε στο δωμάτιο σου;

Εγώ - Ναι, πάμε.

Ανεβήκαμε πάνω και κάτσαμε στο κρεβάτι μου.

Κωνσταντίνος - Ο Νίκος είναι εδώ;

Εγώ - Ναι, γιατί;

Κωνσταντίνος - Μπορείς να τον φωνάξεις λίγο; Θέλω να ακούσει κι αυτός αυτά που θέλω να σου πω.

Εγώ - Πάω να τον φωνάξω. Με αγχώνεις όμως.

Κωνσταντίνος - Μην αγχώνεσαι. Μου είπε και σηκώθηκα να φωνάξω στον Νίκο.