~Ο κολλητός του αδερφού μου~

Κεφαλαίο 11

Ξύπνησα νωρίς το απόγευμα και κατέβηκα στο σαλόνι. Εκεί καθόντουσαν ο Νίκος με τον Γιώργο. Πήγα και πήρα από την κουζίνα ένα μήλο και αφού το έπλυνα πήγα στο σαλόνι να το φάω.

Νίκος - Καλώς την! Είπε και μου έσκασε ένα χαμόγελο. Προσπάθησα να του ανταποδώσω κι εγώ ένα, αλλά δεν τα πολύ κατάφερα.

Νίκος - Εγώ πρέπει να φύγω αλλά θα γυρίσω γρήγορα. Είπε και άνοιξε την πόρτα και έφυγε.

Έμεινα μόνη μου με τον Νίκο στο σαλόνι και κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον.

Εγώ - Οπότε θες μπορείς να μου πεις τι έχει γίνει.

Γιώργος - Θα σου πω τώρα. Λοιπόν... Στην Αμερική όταν πήγα δεν ήξερα κανέναν. Όταν πρωτοπήγα στο σχολείο μου με κοιτούσαν όλοι και με σχολίαζαν. Έτσι όπως περπατούσα την πρώτη μέρα για να πάω στον διευθυντή έπεσε πάνω μου μια κοπέλα. Αυτή η κοπέλα κρατούσε στα χέρια της ένα μπουκαλάκι με νερό και ήταν ανοιχτό, οπότε έπεσε πάνω μου. Της φώναξα γατί ήταν η πρώτη μέρα στο καινούριο σχολείο και ήθελα να πηγαίνουν όλα ρολόι. Από εκείνη την μέρα τσακωνόμαστε συνέχεια. Μια μέρα χωρίς να το καταλάβω την φίλησα. Δεν ένιωθα κάτι για εκείνη πιο πριν αλλά όταν την φίλησα ένιωθα πάρα πολύ ωραία. Εκείνη με έσπρωξε και έτρεξε μακριά μου. Νόμιζε ότι ήταν μια ξεπέτα όπως όλες οι άλλες αλλά στην πραγματικότητα για μένα δεν ήταν ξεπέτα. Προσπαθώ να της μιλήσω ακόμα και να της πω τι νιώθω γι'αυτή αλλά με αποφεύγει συνεχώς. Της στέλνω μηνύματα, τα βλέπει και δεν απαντάει και πλέον δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.

Μου είπε και φαινόταν πραγματικά ερωτευμένος και ότι ήθελε να την μιλήσει και να της εξηγήσει.

Εγώ - Μη σταματάς τις προσπάθειες σου. Κάποια στιγμή θα σε ακούσει. Όταν γυρίσεις Αμερική να πας την βρεις. Πρέπει να σε ακούσει θέλει δεν θέλει.

Γιώργος - Εντάξει αυτό θα κάνω. Ευχαριστωω! Είπε και σηκώθηκε από τον καναπέ.

Γιώργος - Πάω πάνω να την πάρω τηλέφωνο μήπως μου απαντήσει! Λες να την πάρω με απόκρυψη μήπως το σηκώσει; Μερώτησε και έβαλα τα γέλια.

Εγώ - Όχι γιατί μετά είναι που δεν θα σου μιλάει. Μόλις το σηκώσει και καταλάβει πως είσαι εσύ θα σου το κλείσει και δεν νομίζω να θέλει να σε ακούσει μετά. Του είπα και κατσούφιασε.

Γιώργος - Εντάξει πάω! Και μετά θα σου πω τι έγινε! Μου είπε και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.

Η ώρα έχει περάσει και τώρα είναι 8:30. Ο Νίκος θα έρθει κατά τις 9 από ότι μας είπε. Αποφάσισα να μαγειρέψω για να μην παραγγείλουμε πάλι από έξω. Θα φτιάξω πίτσα. Έφτιαξα το ζυμάρι και το άφησα λίγο να φουσκώσει, έκοψα σε μικρά κομμάτια τα υλικά που θα βάλω, και αφού έφτιαξα την σάλτσα, άρχισα να φτιάχνω την πίτσα.

Την έβαλα στον φούρνο και εκείνη την ώρα κατέβηκε ο Γιώργος.

Εγώ - Σου απάντησε; Τον ρώτησα

Γιώργος - Ναι, αλλά μου το έκλεισε αφού με έβρισε πρώτα και μου είπε ότι δεν θέλει να μου μιλάει. Είπε και κατσούφιασε.

Φαίνεται να είναι πραγματικά ερωτευμένος μαζί της και θα έκανε τα πάντα για να είναι κοντά της.

Αφού η πίτσα ήταν έτοιμη και ο Νίκος είχε έρθει κάτσαμε στο σαλόνι να την φάμε. Αύριο που έχουμε σχολείο ο Γιώργος θα πάει να ψάξει για διαμέρισμα γιατί θέλει να γυρίσει Ελλάδα.

Κωνσταντίνος POV