Bad Boy Loves Me

-1-

"Μαμά, που στο διάολο έχεις βάλει πάλι  τις καινούργιες μου γόβες ;"
"Στον διάδρομο είναι παιδί μου, στο ντουλάπι"
"Έλεος δεν σου έχω πει να μην πιάνεις τα παπούτσια μου;"
"Δεν φταίω εγώ που τα είχες πεταμένα στο πάτωμα"

Ειλικρινά δεν αντέχεται άλλο η κατάσταση σε αυτό το σπίτι... Όλα ελέγχονται πλέον.

Έβαλα ένα στενό μαύρο μίνι φόρεμα και ψέκασα λίγο κολόνια στον λαιμό μου και στον καρπό του αριστερού μου χεριού.

Τα μαλλιά μου τα είχα ήδη φτιαγμένα από πριν, οπότε αυτό που μου είχε μείνει να βάλω τις μαύρες μου γόβες.

Βγήκα στον διάδρομο , πήγα προς το
ντουλάπι και έπιασα τα παπούτσια μου.

Άνοιξα το τηλέφωνο μου ώστε να στείλω μήνυμα στην ομαδική που έχω με τις κολλητές μου.

Μυρτώ:
Κορίτσια ;
Αγάπη:
Έλα έτοιμη είσαι?
Μυρτώ:
Έτοιμη είμαι
Έλενα:
Και εγώ , σε 5 θα είμαι
κάτω από τα σπίτια σας να
σας πάρω με τον Κωνσταντίνο
Μυρτώ:
Εσείς δεν είχατε χωρίσει;
Έλενα:
Μου έστειλε λουλούδια και τα ξανά βρίκαμε
Μυρτώ:
Αχ έλεος Έλενα συνέχεια
αυτό γίνετε
Έλενα:
Πάνε βρες εσύ κανέναν
και άσε με εμένα
Μυρτώ:
Καλά, καλά
Έλενα:
Σε, 5 είμαι απκ κάτω
*από
seen 12:06 a.m.

Έκλεισα το τηλέφωνο, πήγα στο μεγάλο καθρέπτη που υπάρχει δίπλα από το κρεβάτι μου για να τσεκάρω αν όλα πάνε καλά με το makeup, μαλλιά κλπ. Το κόκκινο κραγιόν μου ταίριαζε απόλυτα με το δέρμα μου.

Μετά από πέντε λεπτά  άκουσα την κόρνα του αυτοκίνητου του Ντίνου.

Πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα  και να πάω στο αυτοκίνητο, άκουσα την μάνα μου να λέει κάτι κατεβατά από πίσω μου.

"Να προσέχεις. Μην αργήσεις. Με ποιους θα πας; Που θα πας; Μην πιείς πολύ. Πρόσεχε μην σου βάλουν τίποτα στο ποτό σου"

Δηλαδή ώρες ώρες απορώ, ανάσα δεν παίρνει. Βρες μπας και είναι κανένας εξωγήινος από κανέναν πλανήτη Άρη.

"Θα προσέχω. Δεν θα αργήσω. Με τα κορίτσια. Σε ένα κλαμπάκι. Δεν θα πιώ πολύ. Γεια σου τώρα"

Το αμάξι ξανά κόρναρε

-ΑΠΌ ΜΌΝΟ ΤΟΥ ΚΟΡΝΑΡΕ;

Αχ άσε με και συ, εσύ μου έλειπες τώρα.

"Έρχομαι" Βγήκα από την εξώπορτα και κατευθύνθηκα προς το ασημί αμάξι του Ντίνου.

"Μα συγνώμη τι κάνεις τόση ώρα εκεί μέσα; "

"Μείνε και συ με την μάνα μου 16 χρόνια και θα σου πω εγώ αν αντέξεις"

Μέσα σε 15 λεπτά φτάσαμε στο μπαρ όπου θέλαμε να πάμε.

"Αν δεν μας αφήσει ο σεκιούριτι να μπούμε την γάμησε" μας είπε ο Κωνσταντίνος
" Μην αγχώνεσαι , είμαι εγώ εδώ" είπα με αυτοπεποίθηση

Προχώρησα προς το μέρος του σεκιούριτι...

"Γειά σας είμαστε 4 άτομα, μπορούμε να περάσουμε;" Είπα και έριξα <<καταλάθος>> την τσάντα στο έδαφος.

- ΝΑΙ ΠΕΣ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΣ ΕΠΊΤΗΔΕΣ

Ρε παιδιά ας την πάρει κάποιος αυτήν την βλαμμένη χαλάει το σενάριο.

"ε-μμ ναι περά-στε" μου άνοιξε την πόρτα και έκανα νεύμα στα παιδιά να έρθουν

100 ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΆ ΜΕ ΧΤΎΠΗΣΑΝ. ΜΟΥ ΑΝΈΒΗΚΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΆΛΙ. ΧΑΝΟΜΑΙ ΑΔΈΡΦΙΑ ΜΟΥ ΑΛΗΤΕΣ ΠΟΎΛΙΑ.

"Τι κάνει αυτό το όρθιο ζώο εδώ;" είπα με πολλά νεύρα στα παιδιά

"Α ο Αχιλλέας;"
"Ναι αυτό το γελοίο πλάσμα"
"Καλά μωρέ τι σου έκανε;"
"Θες να σε σκοτώσω μήπως Αγάπη;"
"Χαλάρωσε ρε, απλά μην του μιλάς"

Στο τραπέζι μας περίμενε ο κλαρινογαμπρός και ο φίλος του Ντίνου, ο Άρης.

"Γειά σου Μυρτώ"

Είπα ένα ξερό γειά με ένα ξινό ύφος

"ωραίο άρωμα. Βγάζει κάτι ξινό" είπε με ειρωνεία
"ΤΙ ΕΙΠΕΣ ΡΕ"
"Ε παιδιά κουλάρετε" προσπάθησε ο Άρης να φτιάξει την κατάσταση
"Εσύ με κοίταξες με αυτό το βλέμμα κοπελιά"
"Και πολύ σου είναι"

Πέρασε λίγη ώρα. Σιωπή επικρατούσε στο τραπέζι. Κανείς δεν μιλούσε.

Εκείνος όλη αυτήν την ώρα με κάρφωνε με τα μάτια του. Είναι και ωραία τα άτιμα