Bad Boy Loves Me

-20-

"Γειά Μυρτώ"
"Γειά Αχιλλέα"
"Εισ-αι πολύ ομορφ-η σήμερα"
"Ευχαριστώ, εμμ πάμε;"
"Ναι έχεις κάποια ιδιαίτερη προτίμηση; Εννοώ θες να πάμε γιά καφέ ή γιά φαγητό"
"Εσύ τι προτιμάς;"
"Βασικά εγώ θέλω φαγητό"

"Οκευ τότε πάμε για φαγητό.. Επειδή εσύ μένεις εδώ, ξέρεις κανένα καλό εστιατόριο;"

-ΑΙ ΜΑΡΗ ΧΑΡΧΑΛΟ ΘΕΣ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΤΌΡΙΟ, ΦΆΕ ΈΝΑ ΣΟΥΒΛΆΚΙ ΚΑΙ ΕΊΣΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΆ.

Είμαι κοπέλα με κλας

"Χμμ ναι, υπάρχει ένα, αλλά.. "
"Αλλά;"
"Αλλά.... "
"ΑΛΆΤΙ ΚΑΙ ΠΙΠΈΡΙ.. θα πεις; "
"Είναι λίγο μακριά από εδώ, πρέπει να πάμε με το μηχανάκι.."
"Αα εντάξει σιγά"

[Στον Δρόμο]

Νιώθω λίγο άβολα..

Θέλω να του το πω..

Θέλω να του πω ότι βρήκα το γράμμα του....

Δεν μπορώ όμως...

Μην ρωτήσετε γιατί..

Κάτι με τραβάει πίσω ώστε να μην το κάνω....

"Κρυώνεις;" η αλήθεια είναι ότι κρυώνω λίγο

"Εμμ λίγο ναι, αλλά είμαι μια χαρά"
"Περίμενε να σταματήσω"

Σταμάτησε σε έναν κάδο σκουπιδιών κοντά σε ένα σαντουιτσάδικο..

Πολύ ρομαντικό εε;

"Τι θες και σταματάς τώρα δίπλα στα σκουπίδια;"
"Πάρε αυτό" μου είπε και μου έδωσε το δερμάτινο του σακάκι
"Εντάξει είμαι σου λέω, δεν χρειάζεται"
"Όχι, δεν σε αφήνω να κρυώνεις, φόρεσε το"

Έκανα κίνηση να το φορέσω αλλά με το αριστερό μου μάτι, μέσα στο σαντουιτσάδικο, ποια να δω..

ΤΗΝ ΜΆΝΑ ΜΟΥ..

Τι θέλει αυτή εδώ τώρα; Στην άλλη άκρη της πόλης..

"Αχιλλέα" φώναξα πολύ σιγά.. Ξέρετε αυτό που φωνάζετε αλλά δεν φωνάζετε ταυτόχρονα..

"Έλα τι έγινε;"
"Στα αριστερά, μέσα στο σαντουιτσάδικο"
"Ναιι" γύρισε να κοιτάξει
"ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ"
"Καλά, ελα πες"
"Είναι οι γονείς μου"
"Ε σιγά"
"Τι σιγά ρε, είσαι σοβαρός; Δεν ξέρουν ότι είμαι μαζί σου, από την μέρα που έγινε το συμβάν στην αποθήκη μου απαγόρεψε να σε βλέπω"
"Ααα γιατ-"
"Ιιιι κάλυψε με, βγαίνουν έξω"

ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΝΑΙ..

Με φίλησε για να με καλύψει..

Τα χείλι του έχουν την ίδια γεύση με τότε..

Μου έλειψε αυτή η γεύση πρέπει να πω..

"Συγνώμη"
"Δεν πειράζει"
"Μυρτώ"
"Ορίστε;"
"Θέλω να σου πω κάτι"
"Ναι, εμμ πάμε γιατί πείνασα"