LİLİ'NİN VANTE MERAKI [4]

2.6K 229 92
                                    

♡

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

●

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ellerimi birbirine sürterek ısınmaya çalışırken rüzgarın şiddetli saldırısına rağmen merakla etrafa bakınıyor, aradığım yüzü görmeyi umuyordum.

Ama sonuç yine hüsrandı. Onunla son görüştüğümüzden bu yana tamı tamına 1 hafta geçmiş, bu süre zarfında çok şey değişmişti. Değişmeyen tek şey bu boş ve kirli banktı.

1 haftadır her gün buraya geliyor ve onu görmeyi umuyordum. Yalnızlık ilk defa canımı sıkıyordu, ona söylemem gerekenler vardı. Öncelikle teşekkür etmeliydim.

Vante Ajansı'nın resmî yüzü olmamı kesinlikle ona borçluydum.

Onun tavsiyeleri bana yol göstermiş, paramparça olan özgüvenimi iyileştirmenin yollarını öğretmişti.

Ona gerçekten çok şey borçluydum ama beyefendinin gelmek gibi bir niyeti yok gibiydi. Yalnız bir adama göre oldukça meşgul olmalıydı sanırım.

Hem ne demişti? Çevresi kalabalık olan yalnızlardanım...

Ah onu tanımak, keşfetmek istiyordum. Ruhumun karanlığında elime bırakılan küçük kilitli bir kutu gibiydi. Kilidini açamasamda içindeki ışık yolumu aydınlatmıştı, şimdi sıra o kilitteydi! Onu bütünüyle merak ediyordum.

Sırlarla dolu bir kitap gibiydi ve ben daha onun kapağını bile açamadan kaybolmuştu. Kim bilir ne hikayelerle doluydu...

Ellerimi kollarıma sararken Kore'nin dengesiz hava şartlarına içimden okkalı bir küfür ettim. Ajans'la görüşmek için havanın sıcaklığına kanarak ince, mavi bir elbise giymiştim. Ajans'a kayıt işlemlerimi tamamladığımda yolum yine farkında bile olmadan buraya sapmıştı, tıpkı son 1 haftadır olduğu gibi.

Neden hâlâ beklediğimi bile bilmezken bir anda kafamda hissettiğim ağırlıkla neye uğradığımı şaşırırken, irkilerek kafamdaki ağırlığı kaldırıp ne olduğuna baktım.

"Bu havada, hemde bu kılıkla ne yapıyorsun kafayı mı yedin?!"

Kafama atılan şeyin ona ait bir deri ceket olduğunu görünce sırıtarak, gözlerimi başımda dikilen bedenine çevirdim.

Trouvaille •TaeliceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin