6

18 1 0
                                    

A BEAUTY INTO A BEAST pt 6
Ganon ganon lang ay na-down na naman ako. Why is Caulder like that? Bakit hindi na lang siya naging kasimbait ni Niko?
Speaking of that angel, nasa labas na siya ng gate ngayon, may kausap na girl na sa tingin ko ay may gusto sa kanya. Namumungay pa ang mga mata eh. Too bad Caulder seems not interested.
Gusto ko munang magmukmok. Wala ako sa mood para sa plano ni Niko. Text ko na lang kaya siya na sumakit tiyan ko at umuwi na? Hindi ko naman kaya na pumunta sa kanila kung saang nakatira rin si Caulder.
Pero bago pa ako makapag-decide ay nakita na ako ni Niko. Napasimangot na lang si girl nang iwam siya ni Niko para lapitan ako.
"Ready?" Tanong niya. He looks so hopeful.
"Pwede bang sa ibang araw na lang? Wala kasi ako sa mood." I can't lie to him personally. He always notice.
Agad siyang napakunot-noo. 'Hey what's wrong?" Pinagmasdan niya ako nang mabuti. "What happened to you? Were you crying?" Umiyak ba ako? Di ko napansin.
"Who did this to you? Humanda sa akin yon!"
Tsk. Akala mo kung sinong matapang. Pero pag sinabi ko namang kuya niya...
"Hayaan mo na. I'm okay."
"No it's not! Walang nagpapaiyak sa Donya Maria ko. Humanda talaga sa akin yon
Sino nga nang maturuan ko ng leksiyon!"
Sabi ko okay na pero sadyang mapilit anh poging unggoy na ito. Ang tagal pa naming nagtalo.
"He told me na wala akong pag-asa kay Lance. It was your brother!"
Edi natameme siya.
"He what? That's impossible. He would never"
Sabi na eh. Para sa kanya ay napaka perfect ng kuya niya.
"Kaya nga sabi ko nevermind nalang. Uwi na ako."
"I'm sorry Cozette. Please tell me what happened."
So I did. Lahat kahit yung mga usapan namin ni Lance. Niko listened the whole time. Pinunasan niya pa mukha ko nang mag-umpisa akong maluha.
At sa gulat ko ay bigla niya akong niyakap sabay bulong ng "no matter whay they say, kahit kuya ko pa siya, para sa akin ay ikaw ang pinaka magandang Donya Maria sa lahat.
He is so nice. Medyo nag-alala pa ako dahil baka mapagkamalan kaming PDA pero this is the only friend that I have so I hugged him back.
"Okay I believe you. I will let you off. But let me at least take you home." Tumango ako at agad na napakalas nang marinig kong may mga papalapit na mga tao, mostly girls na mga humahagikhik pa.
Nang mapalingon kami ay nakita naming sina Lance at Erwin pala ang pinagkakaguluhan ng mga babae. And they are walking towards us.
Now Lance is looking directly at me.
Huminto siya sa mismong tapat ko. Kaya napahinto rin ang ma nakasunod sa kanya.

"Is everything okay here Cozette?" He asked me sabay tingin ng kakaiba sa natutulalang si Niko.
"Yes. Ayos lang ako. This is Niko by the way. He was just comforting me."
"Hi Lance. I am so pleased to meet you. I really like you as an actor. Actually, I'm a fan. I can't believe you are friends with Cozette who is also my friend. Does that make us friends too?"
Literal na natutuwa si Niko habang si Lance ay kakaiba pa rin ang tingin sa kanya.
"Are you sure this guy isn't bothering you?" Tanong ulit ni Lance sa akin.
"Yes. He is a friend."
Nagsalita rin si Erwin. "Wait. Pamilyar ka. Are you one of the band members--"
"Yes! I am new but yes. Kuya ko si Caulder. You also know him right?"
Lalong nag-iba ang tingin nila kay Niko. Negative. Napatingin ulit sa akin si Lance na para bang tatanungin ulit ako kung okay lang ba ako.
"Thank you for your concern Lance but I am really fine. I'm just thankful na nandito ang kaibigan kong si Niko."
"That's good to know Cozette. See you tom," Niko said sabay bigay ng napakatamis na ngiti.
Nangatog tuhod ko.
Sumakay na sila nc kotse nila. Hanggang don ay sinundan sila ng mga babae.
"I can't believe Lance Navarro talked to me," sabi ni Niko na akala mo ay nagde-day dream. Gusto ko sanang sabihing halos di siya kinausap ni Lance pero ayoko namang sirain ang mood niya.
"hindi lang siya magaling na artista at singer, he is actually nice. Sobrang may concern siya sayo. Unlike my brother, I think you have a chance." He looked at me. "Maybe he is the one no?"
"Alam mo ang daldal mo. Ihatid mo na nga ako," isinuot ko na yung helmet.
"What? I'm just saying na may mga lalake pang di tumitingin sa itsura at pwedeng magustuhan ka. Just saying."
I know. Pero di ako sure kung si Lance ang lalaking iyon.
-
Nang maihatid niya ako sa tapat ng bahay ay di muna niya ako pinapasok.
"Don't mind what my brother has said okay? Hindi pa niya alam kung gaano ka kaganda at kabait. Actually, lahat sila ay hindi pa alam iyon. Ako lang ay may alam. So," hinawi niya ang buhok ko sa mukha ko. "Let them know. Kaya di nila alam kasi nagtatago ka."
Ano ba itong pinagsasabi niya? Is he trying to comfort me or sinasaktan ako ng matatamis na salita?
Lumayo ako sa kanya. "I'm fine being this way."
"You're not. Kanina nga lang ay umiyak ka sa sinabi ni Caulder diba?"
Hindi ako nakasagot. He is right.
"Hi Niko!"
Parehas kaming napalingon sa bahay. Sa may gate ay naroon sina Bam at Cam, ubod ng tamis ang mga ngiti kay Niko.
Ngumiti rin si Niko sabay wave ng kamay. "Hello Ram. Hello Bam."
"Bam at Cam," pagtatama ko.
"Magkatunog naman eh," aniya. Sa gulat ko ay bigla niya akong binigyan ng hug. Napakalas ako agad dahil nanonood ang mga pinsan ko. Pero parang wala lang kay Niko.
"Let me know kung kailan mo na trip ang demo ha," at unalis na siya.
Agad akong hinarangan ng mga pinsan ko papasok.
"Okay. Tell us kung anong gayuma ang ginamit mo kay Niko."
"Wala."
"Ano'ng wala? He just hugged you in front of us."
"Friendly hug yon."
"Sinusundo at hinahatid ka pa. Para kayong ma-dyowa. Others think na may relasyon kayo."
"I don"t care what others think, okay? At pwede ba padaanin niyo ako? May trabaho pa ako."
Mukhang umepekto and katarayan ko dahil pinadaan din nila ako. Hindi maganda ang mood ko ay dadagdag pa sila?
Mahigit isang oras bago ang duty ko sa eatery ni tita. Weekdays ako nagtatrabaho don mula 8pm to 10 pm. Hindi ako nagpapasweldo dahil tulong ko na iyon sa kanila. Pero inaabutan pa rin ako ni tita, minsan ni tito.
Pagpasok ko ng kwarto ay mukha agad ni Lance ang nakita ko. Nilapitan ko ang poster niya.
I remember his voice. I remember the moments I had with him. I remember his dazzlig eyes looking at me.
But then sumagi din sa utak ko ang mukha ni Caulder at ang mapang-insulto niyang mga salita. Now I am in pain.
At si Niko. I can still bear him saying that I am beautiful and kind. I can still feel his embrace.
Pero sino ba ang tama? Sino ang dapat kong paniwalaan? Si Niko ba o si Caulder?

A Beauty Into A BeastTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon