The Game We Played

Chapter 3

Aella's POV
~July 19,2019~
Space Unicorns Soaring through the storm,delivering the rainbows all around the world.~

Nagising ako ng binabagabag parin ng aking konsensya sa ginawa ko.Bumangon na ako.I did my daily routine at umalis sa CR.Nagsuot ako ng mini skirt,White sapaghetti strap,denim jacket at white sneakers.Huminga ako ng malalim bago lumabas ng kwarto.

Pag labas ko sa kwarto,dumiretsyo ako sa dining.Wala na sila daddy at mommy,siguro pumunta na sila sa work.Kahit si kuya wala.Baka nauba na rin siya.

Dahil hindi ako sanay kumain mag isa,pumunta narin ako ng school.Nagpahatid ako kay Manong Domeng at sa byahe nakatulog ako.Pag dating ko sa school dumeretsyo ako sa locker room.

Nang makita ko ang pangalan ng may ari ng locker sa tabi ko.Nakaisip agad ako ng paraan para magsorry.

Agad akong kumuha ng sticky note at nagsulat ng "I'm sorry" at dinikit sa locker niya.Kilala niyo naman na kung kanino.Nilagay ko na sa locker ko ang mga books at ilang gamit ko.Umupo ako sa bench malapit sa locker room kung saan matatanaw mo yung mga lockers.Nagsuot ako ng earphones.

Nang pipikit na ako,bigla kong nakita si Leigh patungong locker room.Tinignan ko agad kubg makikita niya yung note ko.

Nalungkot ako nung hindi niya ito napansin.Pero nakita niya din ito ng paalis na siya.Nakita ko ang pag ngisi niya at kinuha ang note ko.
Halla?Weird?Nvm.

-Kringggg!-
Dahil bell na pumunta na ako sa room.Saktong dumating si Mrs. Modrigal.

"Goodmorning Class!" masiglang bati niya.

"Goodmorning Ma'am" sagot namin at naupo na.

"Today,magpapalit na tayo ng seating arrangement.Is that okay?!" masayang tanong niya.

"Yes Ma'am!" sagot ng clasmates ko

"Ms.Del Monte seat beside Mr. Baltazar."

"Mr. Leal seat infront Ms.Mortalba"

So on and on.

"And finally,Mr. Ronscevalles seat beside Ms. Ward" Ma'am said smiling.Umupo si Leigh sa tabi ko ng walang sinasabi.Nagklase na si Ma'am pero diko mapigilan mapatitig kay Leigh.

"Sorry" mahinang sabi ko.

Lumingon siya at tinignan ako.
Huminga ako ng malalim at nagsorry ulet peroo alam kong narinig niya na yun.

Bumalik lang yung titig niya kay Ma'am at nalungkot naman ako.Maldita ako pero malambot din ang puso ko.Ang sakit maignore.Pagkatapos ng class pumunta kami ni Ash sa Cafeteria.Nakita ko dun si Leigh na mag-isa pala siya.Nakakita ako ng lalaki na nagigitara.

Hindi na ko nahiya at hiniram ko ito.Dahil kilala ako sa school pinahiram niya ito.Bumuntong hininga ako at lumapit kay Leigh.
Nagulat siya sa paglapit ko at nakita ko ang pagpula ng mukha niya.I started strumming and singing.

"Hindi mo na mapipilit, wala ng babalikan
Sa liwanag mong nang-aakit, ayoko ng masaktan
Nakikiusap sayo, patawarin mo na lang ako
Patawarin

Pasensya ka na at 'di ko na rin madama
Kay tagal kitang hinihintay
Pasensya ka na kaya ko ng mag-isa
Kalayaan sa kamay ng lumbay

Ikaw na rin ang nag-sabi, tapos na ang lahat
Uunahin na ang sarili, makuha lang ang sapat
'Wag ka sanang magtampo, mas mabuti na ako'y lumayo
Lumayo

Pasensya ka na at 'di ko na rin madama
Kay tagal kitang hinihintay
Pasensya ka na kaya ko ng mag-isa
Kalayaan sa kamay ng lumbay"

Pagkatapos kong kumanta.Tumingin ako sakanya.

"I'm so sorry" Sincere na sabi ko.

"It's okay" sabi nito at ngumiti.

Sa saya ko hindi ko sinadyang mayakap siya na ikinagulat niya naman.

"S-sorry." sabi ko at yumuko.

Laking gulat ko ng bigla niya akong niyakap habang lumuluha siya.

"I miss you so much Blair" sabi niya.Huh?diki gets.

Bigla siyang kumalas sa yakap at umalis with no explanations.

Pagkatapos ng class.Hinintay ko si Leigh sa labas ng gate para tanungin kung bat siya umiyak.Pero nabigo ako at umuwi nalang.

Pag uwi ko ay natulog nalang ako at hindi na kumain dahil sa pagod.
-----
Enjoy reading!
Updates every friday!