FERNANDES ↬ TEXTING

↬17

Drayden, sırtını arabama dayadıktan sonra gülümsedi. Suratı önümüze serilen denize dönüktü ve kısa açık kahverengi saçları gece esintisiyle uçuşup duruyordu. ''Birkaç gündür bize dâhil olmuyorsun, yokluğun hissediliyor Nox.''

''Sarhoş kafanız eksikleri tespit etme konusunda ne zamandır bu kadar iyi?''

Alay ettiğimi bildiği için gülümsedi. Drayden, yakın arkadaş grubumuzdandı fakat onunla aramız her zaman diğerleriyle olduğundan daha iyiydi. Yine de dostum diyerek her anımı paylaşacağım biri olamıyordu, kafamdaki kuruntuları aşabilen tek insan şu an için Elida'ydı.

''O anonime kafayı taktın, değil mi?'' diye mırıldandı gözlerini bir an olsun denizden almadan. Bana kızıp mırın kırın edeceğini biliyordum ama umurumda olmazdı. Hayatım, adı üstünde sadece bana aitti. Benim hayatımdı, kimsenin karışmaya hakkı yoktu. ''Erkek bile olabilir.''

''Sadece konuşuyoruz,'' Omzuna dostça bir yumruk indirdiğimde bana döndü. ''Burnunu sokabileceğin bir mevzu değil.''

''Şüphelendiğim biri var, Nox.''

Kaşlarım merakla havaya kalktı ancak Elida onun kimliğini bulamayacağımız konusunda gayet ciddiydi. ''Kim?''

''Louella Maya,'' dedi tekrar önüne dönerken. ''Sürekli senin peşinde koşturan ama kendini bir türlü sana gösteremeyen sıska bir kızdı. Yine de sohbeti öyle can alıcıydı ki, hoşlanmadım desem yalan olur.''

Hayallerimdeki Elida kesinlikle Louella ile uyuşmuyordu. ''Sanmam,'' Elimi saçlarıma daldırıp dağıttım. Kalbini kırdığımı söylemesi şüphe uyandırıcıydı, Louella'da peşimden koşup hiçbir şekilde bana ulaşamayan bir kızdı; bahsettiği şey bu olabilirdi. ''Emin olamıyorum.''

Elimi cebime soktuktan sonra telefonu çıkartıp tuş kilidini açtım. Meşgul olduğunu biliyordum ama bu saatte nasıl bir işle uğraştığı konusunda en ufak bir fikrim bile yoktu.

Sohbet uygulamasında adını bularak pencereyi açtığımda hâlihazır çevrimiçi olduğunu gördüm.

Nox Fernandes: Dürüst olacağının sözünü vereceksen sana bir şey sormak istiyorum. [01.02]

Elida: Şüphen olmasın. [01.03]

Nox Fernandes: Bu saatte ne işin var? [01.03]

Elida: Özel çalışanım ben, anlarsın ya. [01.04]

Nox Fernandes: Anlamadım? [01.04]

Elida: Her neyse, alay edecektim ama keyfim yok. [01.05]

Bitirmem gereken bir projem var. [01.06]

Nox Fernandes: Günlerdir bununla meşgulsün yani? [01.06]

Elida: Okula ek olarak çalışıyorum. [01.06]

Özel ders veriyorum diyebilirim. [01.06]

Nox Fernandes: Hangi dal? [01.06]

Elida: Resim. [01.07]

Tamamen hobi amaçlı, paraya ihtiyacım yok. [01.07]

''Nox,'' Drayden eliyle telefonu örttüğünde ani bir reflekse başımı kaldırdım, hızım irkilmesine sebep olmuştu. ''Sana sesleniyorum kardeşim.''

''Geri zekâlı mısın, Drayden?'' Kaşlarım çatıldı. ''Cevap vermediğime göre meşgulümdür.''

Sırtını arabadan çektikten sonra karşımda dikildi. Benimle neredeyse aynı boydaydı, aynı zamanda hoş bir erkekti de ama kırık burnu suratının güzelliğini zedeliyordu. Bu onun ufak şanssızlığıydı, en azından çözümü vardı. ''O kız, tabii eğer kızsa; seni buna pişman edecek.'' Elini gözlerimin tam önünde sallamaya başladı. ''Sürükleniyorsun oğlum, yüzünü görmediğin bir insanın peşinden hem de. Kendine gel.''

Kolunu tutup vücudunu geriye doğru ittiğimde iç çekti. ''Sonra uyarmadın diye boş yapma da.''

''Kes çeneni,'' Göz ucuyla motorunu işaret ettiğimde, gitmesini istediğimi anladı fakat oralı olmadı.

''Gerçekten şüphelendiğim ismi duymak ister misin?''

Başımı iki yana salladıktan sonra bakışlarımı tekrar kararan ekrana sabitledim. ''Siktir git artık, Drayden.''

''Cornelius,'' dedi birden bire. ''Cornelius Prenia.''