Wyprowadzka //Camren

Nie wierzę

*Lauren*

-Ooo kogo ja tu widzę!-usłyszałam głos za sobą.-Witaj Lauren!

-Ojcze...

-Znalazłaś kolejne pocieszenie?-zaśmiał się.

-Dziewczyny,chodźmy stąd.-powiedziałam ciągnąc Camilę za rękę.

-Nie tak szybko!-powiedział,łapiąc mnie za bark.-Mamy do pogadania córko.

-Nie mamy o czym rozmawiać!

-Owszem mamy.To Twoja dziewczyna o niczym nie wie?Może powinna wiedzieć,czym zajmuje się jej kobieta?

-Zamknij się!-krzyknęłam,wyrywając się z jego uścisku.

-Oj nie ładnie tak się zwracać do ojca.

-Nie jesteś moim ojcem!-krzyknęłam odchodząc.

-Jestem i nie wyprzesz się tego!Jeszcze się spotkamy!

*

-Lauren?

-Chodź.

-Lauren!

-Co?!Camila..przepraszam..

-O co chodziło? O czym niby nie wiem?

-O nic.Chodź.

-Lauren,nigdzie z Tobą nie pójdę,dopóki nie powiesz mi o co chodziło!

-Dobra!Powiem Ci!

-Więc słucham.

-Zaczęło się to dawno temu...Wróciło zaraz po naszym rozstaniu.Mój ojciec..on..on jest uzależniony.

-Od czego uzależniony?

-Camila...

-Nawet nie próbuj.

-Chcę tylko żebyś mi coś obiecała.

-Co mam Ci obiecać?

-Obiecaj,że to co usłyszysz...To co teraz Ci powiem...Poprostu obiecaj mi,że mnie nie zostawisz Camila...

-Nie zostawię Cię już nigdy kochanie...

-Dobrze więc...Jest uzależniony od narkotyków...

-Wiedziałam.

-Skąd?

-Było to widać po jego zachowaniu,ale co dalej?

-On..on mnie zmuszał do handlowania tym gównem..

-Robiłaś to?!

-Musiałam!Camila musiałam...

-Nie wierzę..

-Camila ja to zrobiłam dla mamy i rodzeństwa..Zagroził mi,że jeżeli nie załatwię mu towaru..to on zrobi im krzywdę..

-Masz z nimi kontakt?

-Tylko z Chrisem.Dowiaduję się od niego wszystkiego.

-Lauren musimy to gdzieś zgłosić.

-On mnie zabije Camila!

-Nic Ci nie zrobi!-Kochanie spójrz na mnie.-Będzie dobrze obiecuję.

-Boję się Camila...-Nie o siebie ale o nich i teraz też o Ciebie.

-Mną się nie martw.Damy radę.Musimy walczyć.

-Nie mam siły Camz..

-To ją znajdziesz a teraz jedziemy do domu.

-Okej.

**

*Camila*

-No co za skurwiel jebany!