Caroline polisten kaçarken bir kaza geçirir. Gözlerini hastanede ya da en kötü bir hapishanede açmayı beklerken nemli bir gemide açar. Artık bilmediği bir zamanda Fırtına lakaplı korsan Triton Bane Layre'nin esiridir...
Ben geldim canlar :))) Günlük kısmımızın son bölümü olacak bugün. :))) hikayeninde 5-6 bölüm kaldı kalmadı :))) Umarım güzel bulursunuz :) İyi okumalar. Amacım sizi şok etmek bakalım bu bölümde öğreneceğiniz bir şey sizi şaşırtacak mı :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Tricia Fitzgerald'ın günlüğünden...
11 Mart 1843
Sırdaşım. Bu sana son yazışım. Ben bittim...tükendim.
Edward'ın dayakları...tacizleri...daha kötüsü...ben kirliyim artık. Beni eve sarhoş getirdiği adamların yatağına girmeye zorladı. Direndim inan çok direndim. Ama ...
Kaçtım. Nasıl cesaret ettim bilmiyorum ama kasasında ne varsa alıp sandığıma koyup kaçtım. O çok sevdiği arabasını aldım. O sandığı bırakmak istemedim. Belki aptalca ama ailem, mutlu anlarım ona sığacak kadar küçük. Ama benim her şeyim o.
Edward...Bana tecavüz edecekti yine. Kafasına vurup kaçtım. Öldü mü bilmiyorum ama böyle olmasını umut ediyorum. Gerçi hayat ne zaman bana istediğimi verdi ki?
Limana gittim. İlk gemiye bindim. Kaptan gemisinde kadın istemiyordu ama çaldığım paraları verince kabul etti.
Şu anda kaçabileceğim bir yer olmadığını biliyorum. Bir şekilde beni bulacaklar. Beni yeniden o esarete götürecekler. Buna dayanamam daha fazla. O yüzden kendi istediğim şekilde bitirmeye karar verdim. Ölmekten korkmuyorum. Benim için kurtuluş gibi geliyor. Tek üzüntüm Eliza teyzeyi, Monica'yı, Henry amcayı yeniden göremeyecek olmak. Ama onların başını belaya sokacağımı biliyorum. Buna izin veremem. Sanırım böylesi daha iyi olacak.....
~~~
Triton elindeki mataradaki romdan bir yudum aldı. Güverteden denize bakıyor, düşüncelerinde boğuluyordu. Ne kadar içerse içsin içindeki öfke dinmiyordu. Limana yaklaştıkça artıyordu aksine.
Caroline ile aralarında günler vardı. Bu süre zarfında onun başına gelebilecek şeylerden korkuyordu. Edward ona zarar verecekti. Bunu adı gibi biliyordu. Vereceği zararın ufak boyutlarda olmasını diledi. Caroline'in kendisi gelene kadar direnmesi için dua etti.
Caroline güçlüydü. Biliyordu bunu. Yüzündeki yara, sırtındaki izler bunun en büyük kanıtıydı. Yinede Edward pisliğinin acımasızlığından korkuyordu. Elenor'u kaybetmişti. Caroline'de giderse yaşaması için bir sebebi kalmayacaktı.
Şimdiye kadar Elenor'un intikamı için ayakta kalmış ve ilerlemeye devam etmişti. Ama şimdi en çok istediği şeyin intikam değil Caroline olduğunu biliyordu. İntikam onu içten içe tüketirken Caroline bir güneş gibi doğup karanlıklarını aydınlatmıştı. Şimdiyse geceydi . Her yer zifiri karanlıktı.
