Caroline polisten kaçarken bir kaza geçirir. Gözlerini hastanede ya da en kötü bir hapishanede açmayı beklerken nemli bir gemide açar. Artık bilmediği bir zamanda Fırtına lakaplı korsan Triton Bane Layre'nin esiridir...
Ben geldim ballı börekler :))) Evet cumartesi karasularına girerken açlığım başıma vurdu. Gözümün önünden ekmek arası köfteler, pastalar, kaşarlı açmalar neler neler geçiyor. Ama durmam lazım :)) Hadi size afiyet olsun. Pardon hadi iyi okumalar :)
DİPNOT: Sonra yazar delirdi :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
Tricia Fitzgerald'ın günlüğünden...
3 Mart 1835
Sevgili günlük. Kimse beni sevmiyor sanırım. Sadece Monica ve annesi var arkadaşım diyebileceğim. Onun dışında 1 senedir takdim edilmiş durumdayım ama insanların beni görebildiğini düşünmüyorum. Görünmez olsam her şey çözülürdü değil mi?
~~~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Aman tanrım!"
"Tanrının bir mucizesi."
"Burayı nasıl buldun?"
"Aslında burası benim özel yerim. Elenor'la kavga edince buraya kaçar saklanırdım. Evin hemen altında. Hatta evin bir tarafında buraya inen bir geçit var."
"Beni etkilemeye çalıştığın için uyduruyorsun değil mi?"
"Kalbimi kırdın."
"Tamam inandım. Peki burası denizle bağlantılı değil mi? Neden sıcak değilde soğuk?"
"Bende burasını kaçış için kullanıyorlardı. O yüzden denizle bağlantısı var. Ama kayalardaki mineraller yüzünden su bu kısımda soğuk."
"Coğrafya dersin harika."
"Bazen seni anlamıyorum Caro."
"Yalnız değilsin. Bende bazen kendimi anlamıyorum Triton."
"Adımı söylemeni seviyorum. Hadi biraz yüzelim. Yoksa geliş amacımızı unutacağım."
"Bu yüzme öğretme işini pek sevmedim. Ben yüzemem."
