ACININ GÖZYAŞLARI

RÜYA

  

   Yüzüme çarpan saçlarımı, bıkkınlıkla arkaya ittirdim. Rüzgar biraz daha hızlanmış, denizse şiddetini daha da arttırmıştı.

   Poyraz, beni Rüzgar'ın evine bıraktığı gibi taksi çağırarak gitmişti. Odun! En azından taksi çağırmıştı. Her neyse. Bade'yi Rüzgar'ın evinden aldım ve beraber sahile indik.

   Yaklaşık yarım saattir oturuyoruz ama hâlâ bir şey anlatmadı. Sonunda dayanamayıp ben konuşmaya başladım.

   ''Güzelim, Bade, anlatsana birtanem. Ne oldu?'' Biraz sonra konuşmaya başladı.

   "Babam...iki gündür eve gelmiyordu ya hani. Dün akşam geldi. İçmiş. Lanet olasıca, yine içmişti Anka." Bana baktı. Gözleri dolmuştu. Gözlerim dolmuştu. Bakışlarımı kaçırdım. Anlatmaya devam etti.

   ''Ah, anlatacak bir şey yok aslında. Her zamanki şeyler. Saçma bahanelerle beni dövdü. En son bayıldığımı hatırlıyorum. Bu sabah kalktığımda her tarafım ağrıyordu. Gitmişti. Bende kalktım, sana gelecektim yine, yola kadar indim. Zar zor yürüyordum zaten. Karşıya geçmeye çalışıyorken bir arabanın aniden frenlenlesiyle durdum. Dayanamayıp yere düşmüştüm.''

   Gözlerini yere indirmişti.

   ''Sonra arabadan indi, yanıma geldi. Rüzgar. Dokundu ve ben dokunduğu an çığlık attım. Canım yanmıştı. Çok yanmıştı. Sonra beni evine götürdü ve pansuman yaptı. Sonra da seni aradım zaten. ''

   Çoktan ağlamaya başlamıştım bile. Babasından nefret ediyordum. Bade'ye biraz daha yaklaşıp sarıldım. Ne diyebilirdim ki? Bir süre sessiz kaldık.

   ''Geçicek kuzum, geçecek. Bir ay sonra 18'ine giriceksin. O zaman hep bizde kalacaksın. Kurtarıcaz seni o heriften." Daha da sıkı sarıldım.

   "S-seni çok seviyorum Anka çok. Hatta sizi. Seni ve aileni. Siz olmasanız ne yapardım ben?"

   "Şşşş, siz olmasaydınız diye birşey yok. Biz varız. Ve hep olucaz. Ayrıca sen de bizim ailemizdensin unutma bunu. Hadi, gidelim artık. Havada karardı zaten."

   Uslu, küçük çocuklar gibi başını salladı ve ayağa kalktı. Geldiğimizden beri bekleyen taksiye doğru ilerledik. Poyraz, durumumuzu bildiği için taksinin parasını ödemişti. Sağolsun. Odun falan ama iyi insan.

                                                      === === ===

      "Hmmm, Bade. Sana birşey anlatıcam." Ağzım dolu olduğu için söylediklerim tuhaf çıkmıştı.

      "Anlat bakalım."

      "Geçen gün..." Ağzımdaki çikolatayı yutup konuşmaya devam ettim.

      "Bir rüya gördüm. Şu an fazla hatırlamıyorum ama bir nedenden dolayı bir yere gidiyordular. Annem, babam ve Egemen. So-sonra k-kaza. Ölüm." Zar zor konuşmaya başlamıştım.

      "Ölmüştüler."

      Odaya kulakları sağır eden bir sessizlik çöktü. Ben sık sık rüya gören birisi değilimdir ama gördüklerim en yakın zamanda gerçekleşir. Ne yazık ki bu böyle ve bunu Bade de gayet iyi biliyor zaten. Bade zorlukla ağzını araladı ve konuşmaya başladı.

   "Bi-bişey olmaz kızım ya. Her gördüğün gerçekleşecek diye bir şey yok ya. Hem film yarım kaldı. Hani bu gecemizi hiçbir şey mafetmeyecekti? Takma kafana bu kadar. Bir şey olmaz. Eğlenmeye devam edelim biz."  Beni teselli etmek için dediklerine kendisi bile inanmıyordu.

   "Haklısın. Filme devam edelim."

   Sonrasında sadece filmi izledik. Modumuz düşmüştü bir kere. Bu yüzden de film bitince hiçbir şey yapmadık ve Bade evine gitti. Bende yattım ve uyudum.