DUDAKLAR!

11 1 0
                                    

          

   Bu hiç beklemediğim bir şeydi. Adeta ne yapacağımı şaşırmıştım. Poyraz ise benim put gibi durmaya devam ettiğim süre boyunca beni öpmeye devam etti. Tam karşılık verecekken aniden geri çekildi.

   "B-ben..özür dilerim Anka. Bir anda oldu ve..ve, üzgünüm."

   Gözlerime bakmıyordu veya bakamıyordu. Bende şaşkınlıktan konuşamıyordum. Böyle 2dk boyunca oturmaya devam ettik. Sonra en azından içini rahatabilmeyi umarak konuşmaya başladım.

   "Şey...s-sorun değil. Sadece şaşırdım. Çok ş-şaşırdım. Yani..bişeyleri biliyodum ama b-bu.. Neyse ya! Unut gitsin. Benim için sorun değildi. Hastanede durum ne halde?"

   Umutsuzca kafamı salladım. İçini rahatlatmak mı? Ah, tam bi aptalım.. Daha da mafettim, resmen sıçtım sıvadım. Ya da o sıçtım ben sıvadım veya beraber sıçtık ama ben sıvad-

   "İyi. Ben gelmeden önce Egemeni 1saat içinde uyandıracaklarından bahsediyorlardı. Hafıza kaybı olabileceğini ama bunun zamanla geçeceğini, zorlamamız gerektiğini söyledi. Emre ve Çınar orada bekliyorlar. Rüzgar ve Bade de buraya geleceklerdi. Buraya gelipte etrafı böyle görünce Meteye mesaj attım. Temizlikçi getirip halledecek merak etme sen." Dalgınca kafamı salladım. Aklım hâlâ öpücükteydi. Dudakları...çok yumuşaktı ve adeta kendisine bağlayıcı gibiydi.

   En çok şaşırdığım şey ise bu duruma kızmamış olmam ve devamını istememdi.

   Ah, hadi amaa, neler düşünüyorum ben böyle

   Ta konuşmak için ağzıma açmıştım ki, kapı çaldı. Poyraz adeta bu anı bekliyormuşçasına hızla kalktı ve kapıyı açmak için alt kata indi.

  Bende perişan bir halde peşinden ilerledim.

   Kapıyı açtı, içeriye iki tane kadın ve Mete girdi. Kadınlar, hızla etrafı toplamaya başladı. Meteyse gelip bana sarıldı, iyi olup olmadığımı sordu..

                                  ***
  
    Aradan me kadar zaman geçmişti bilmiyordum ama herkes bizim evde toplanmıştı bile. Kadınlar, etrafı eski haline getirip gitmişlerdi. Ardından, herkes gelmişti işte. Egemen'e kocaman sarıldım, öptüm, kokladım..
Bir tek o kalmıştı ailemden geriye ve.. Ve Bade. Çocukluk arkadaşım, ikinci ailem. Babasından yemediği dayak kalmadı, annesi onu terk etti ama o, asla pes etmedi, inatla ayakta kalmaya devam etti. Tıpkı soyadı gibi çok güçlü  birisi o. Ve şimdi güçlü olma sırası bendeydi, bizdeydi. Egemen ve bende.

   "Şey... Biz senin yanında kalmak istiyoruz, dünyanın en best kankisimsi. Nerede yatabiliriz acaba canım?" Mete'nin sesini duymamla başımı kaldırdım. Biraz bakıp, hafifçe güldükten sonra cevap verdim;

    "İstediğiniz herhangi bir yerde. Ege, ben ve Bade annemlerin odasında yatıcaz.  Yani geri kalan her yer sizindir.!"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 23, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ACININ GÖZYAŞLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin