Gözlerim yavaş yavaş açılırken çalan telefonun beni uyandırmış olması onu parçalama isteği uyandırıyordu. Sabahın bu saatinde hangi vasıfsız arıyordu beni. Yatağımın yanında olan komidinin üstünden telefonumu aldım ve arayan kişiye bakmadan cevapladım.
"Alo." Uykulu çıkan sesim oldukça kısık çıkarken karşımdaki kişinin anlamasını umuyordum.
"Umay! Nerdesin kızım sen? Herkes seni bekliyor burda." Cırlayan arkadaşım Sedef'e kulağımın zarını patlattığı için teşekkürlerimi iletiyorum.
"Kim bekliyor beni ya sabahın bu saatinde."
"Kızım ne sabahı, saat öglenin 2'si ayrıca bugün buluşcaktık unuttun mu?" Dedi.
"Tamam, hazırlanıp geliyorum. Konum atarsın bana." Dedim ve suratına kapattım.
Sıcak yumuşak yatağımdan çıkıp banyoda elimi yüzümü yıkadım. Ne kadar ayıltabileceği meçhuldü. Dolabımdan gri bir tişört ve siyah kot eteğimi çıkardım. Hızlıca giyindikten sonra aşağı indim. Koltuğun üstünde duran dünden kalan zincirli çantamı da koluma taktım ve evin anahtarınıda yanıma alıp evden çıktım.
Kısa bir süre sonra Sedef'in bana attığı konuma geldim. Kafenin önünde olduğumu söyleyen bir mesaj gönderdim. 2 dakika sonra yanıma gelen arkadaşım boynuma sarılıp yanaklarımdan öptü ve beraber masalarına gittik.
Boş kalan sandalyeye oturdum ve masada olan Can ve Elif'le tokalaştım. Çok uzun zamandır onlarla görüşmediğimiz için buluşma ayarlamıştık ama ben bugün olduğunu unutmuştum. İçimden buluşmak dahi gelmiyordu ama yakın arkadaşım Sedef'i kıramamıştım.
Benim aksime çok dost canlısı ve sevecen biriydi. İnsanlarla çok çabuk kaynaşabilen bir yapısı vardı. Gözü kapalı bir şekilde yeni tanıdığı bir insana bile çok çabuk bağlanır ve güvenirdi. Ben hariç herkesi aynı kefede tuttuğunu söylüyordu.
"Ne sipariş etmek istersin Umay?" Dedi Can. Sevgilisi bizden hoşlanmayan biriydi bu yüzden eli sürekli Can'ın kolundaydı.
"Kahve içebilirim." Dedim.
"Kahveden beynin eriyecek hala kahve istiyorsun pes!" Dedi Sedef.
Omuz silkip cevap vermedim. Çok koyu bir sohnet içindeydiler ve karışmak istemiyordum. Elif Can'la aralarında olan tartışmadan bahsediyordu ve kimin haklı olup olmadığını soruyordu. Sedef Elif'in tarafını desteklerken Can kız dayanışması yapıyorsunuz diyerek reddetmişti. Gelen kahvemle bir yudum alıp oblar harici her yere bakmaya başladım. Burda olmaktan rahatsız oluyordum ve bunu açıkça da belli ediyorum farkındayım ama istemiyordum ne yapayım. Üstelik konuştukları şey bizi ilgilendirmiyordu.
"Kankacım biz bu pazar Elif'lerde toplanıyoruz. Sen, ben, Can, Elif'in arkadaşları falan." Dedi. Ben bu buluşmanın bitmesi için dua ederken yeni bir buluşma mı? Almayayım lütfen.
"Benim biraz işlerim var Sedef. Müsait olursam uğrarım." Dedim. Beni tanıyan arkadaşım durumu çabucak anladığı için fazla üstelememişti.
Bu kızın bu huyunu çok seviyordum yahu!
Merhabalar ve güle güle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
S İ G A R A
Short StoryDumanı yüzüme üflediğinde irkilip geriye kaçtım sonra ise bana daha çok yaklaşıp dudaklarıma eğildi ve tekrar içine çektiği dumanı dudaklarımın içine saldı.
