3 ay sonra

1.3K 80 42
                                    

~ Marinette ~
Tam 3 ay olmuştu hamileliğim ve karnım yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı bende gözükmemesi için bol kıyafetler giyiyordum ama onlarda bana olmuyordu. Günlüğüme bir şeyler yazdıktan sonra annem beni yemeğe çağırdı ve bende aşağı indim annemler hamile olduğumu bilmiyorlardı ve onlara söylemekte istemiyordum çünkü şahsen Adrien'i pek sevdikleri söylenemez. Yemeğimi yedikten sonra anneme yardım ettim mutfağı toplarken annemle çarpistik ve karnımı hissetti sonra " o sertlikte neydi ?" Dedi bende " tabaktir" dedim endişeyle o da bana yaklaşarak gözlerini kısarak" sen beni mi kandırıyorsun?" Dedi bende yutkunarak " h-hayir yok öyle birşey" dedim o da aniden elini karnımın üzerine koydu bende ne yaptığını anlayamadan bana Tokat attı sonra o da bana " hani Adrien ile aranızda bir şey yoktu !" Dedi annem bende " hayır yok öyle birşey" dedim o da " Marinette bana yalan söyleme. Yarın hemen evden gidiyorsun yarın baban seni bizim yedek eve götürecek git valizini topla" dedi bende bir şey demeden odama çıktım ve valizimi ağlayarak topladım. Valizimi topladıktan sonra yatağımın başına oturdum ve bebeğim ile konuşmaya başladım " sen annaneye bakma tamam mı ( burun çekme) o seni çok seviyor aslında benide çok seviyordu ama seni daha çok seviyor tamam mı bebeğim " dedim ve yatağa yattım sonra Adrien'a mesaj yazdım
* Annemler beni evden kovdu ve hepsi senin yüzünden*
Yazdım ama her zaman ki yazdığım diğer mesajlar gibi onada görüldü attı ve bende direk telefonu yan dolaba attım ve karnımı tutarak uyumaya başladım.
Sabah uyandığımda bugün neler olacağını düşünüyorum ama annem haklıydı ben ona yalan söylemiştim ve şimdide  cezasını çekiyordum. Aşağı indiğimde kahvaltı yapmadım ve babam beni yedek evimize götürdü. Evin önüne geldiğimizde babam bana anahtarı verdi ve tek kelime etmeden gitti bende arkasından koşup seslendim " baba! Bana bir şey demiyecek misin?" Dedim o da " sen benim kızım değilsin artık ama sana her ay para yollarız merak etme " dedi ve yürümeye devam etti bende gözlerim yaşlı bir şekilde eve girdim ev gayet temizdi yeni ev gibiydi bende mutfağa gittim sabah kahvaltı yapmadığım için acıkmıştim ve buz dolabına baktığımda ise sadece su vardı bende iyi ki biriktirdiğim paralarımi yanıma almıştım evden çıkıp markete gittim ve istediklerimi aldım ve eve doğru gidiyordum ki Adrien'i gördüm  ama onu hiç takmadım o da beni görmüş olacak ki peşimden ismimi söyleyerek geldi ve kolumu tuttu bende durdum " ne var neden geldin ne istiyorsun daha benden bebek dedin yaptık şimdi ne istiyorsun ne! Ne ! NE" dedim o da bana bakarak " ben çok üzgünüm Marinette ama bebeğe bakamam yani kendimi şuanda hazır hissetmiyorum" dedi bende ona tokat attım ve yeni evime doğru yürümeye başladım o da benim peşimi bırakmış olacak ki arkamda hiç bir şey yoktu bende eve girip kahvaltımı yaptım gerçekten hamile olmak çok zor bir şeydi.
👶👶👶👶👶👶👶👶👶👶👶👶👶👶👶

bebeğim 👶Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin