bebeğim 👶

bu böyle bitmemeliydi ( FINAL)

Marinette
" Evet bu kumaş olsun lütfen" sekreterime bunu dedikten sonra çikti aklım dünden beri Adrien'day di acaba napıyor? Aman banane artık hayatımda Adrien diye bir tanıdık yok o beni şaşırtmaya çalisiyor ama ben şaşırmayıcam ASLA!!

Odamdan çiktim tuvalete doğru yürüyordum ki kolumdan birisi tutup çekti
" Napıyorsun ya sen?!" Dedim
" Napıyormuşum?"
" Beni böyle çekemessin!"
" Neyse kavga etmiyelim şimdi benim sana sormam gereken bir şey var" dedi Adrien acaba ne diyecekti?
" Evet seni dinliyorum"
" Louis hakkında o onun bir..."
" Ha o konu evet onun bir sevgilisi var çocuğa sakin bir şey deme daha yeniler zaten ,ona bakışlarını gördüm bir şey demiyecegine söz ver!" Dedim parmağımı sallayarak
" Peki söz zaten onu sevmeyen kızda yani " dedi ve pis pis sırıttı
" Iyi tamam artık gidebilir miyim?" Dedim tek Kaşımı kaldırarak o da kolumu bıraktı bende tuvalete girdim.
Adrien
Aslında Louis'in bir sevgilisi olduğunu biliyordum ama Marinette ile konuşabilmek için söyledim.

" Davetyileri mu getirdiniz?"
" Evet bay Agreste nereye koyalım?"
" Şöyle bırakın" dedim parmağımla gösterdiğim yere onlarda bırakıp gitti bir tane davetiye alıp baktım tam istediğim gibi tarih bugün. Şirkette ki bütün herkese dağıttım bazıları gelemeyeceğini söyledi bazıları da tebrik etti ama benim için önemli olan Marinette geleceğini söyledi umarım gelir bunu ancak bekleyip görebileceğinim.

Saat gelmişti ama ortalıkta Marinette yoktu acaba gelmeyecek miydi? Bu beni çok üzerdi aslında o da üzülebilir.
Marinette
Eve girdiğimde yukarıdan gitar sesleri geliyordu Luka yine şarkı yazmıştır sesin geldiği odaya gittim luka'nin sırtı kapıya bakıyordu bende arkasından sessizce yaklaşıp ona sarıldım beni hissetmiş galiba ki hiç korkmadı ama benim sözlerim onun melodisini yarı da bıraktı
" Bugün Adrien ve kagaminin düğünü var mış gidelim mi?" Dedim
" Ama onlar evli değil miydi zaten?" Dedi şaşırarak bende yutkunarak
" Ee evet nikah tazeletmek istediler onun için" dedim Luka bana merhametli gene baktı
" Eğer gitmek istiyorsan gidebiliriz ama istemiyorsan gitmeyiz" dedi bende
" İstiyorum nasıl olsa onunla çok zaman geçirdim ama bu geceden sonra Adrien madrien yok tamam mı?" Dedim o da başını salladı ve elbise seçmeye başladım.

Düğün yerine geldiğimizde herkes gelmişti sadece biz eksilmişiz gibi duruyor son anda adrien'nin 'evet'  dediğini duydum ve içimde bir burukluk oluştu alkışlar havada koptu onları tebrik etmek için yanlarına gittik
" Tebrikler kagami ve Adrien Mutlu bir ömür dileğiyle biz gidelim artık" dedim ben onlarda biraz daha durmamızı istediler ama ben
" Hayır saat geç olmadan luka'nin melodisini dinlemek istiyorum başka zaman konuşuruz" dedim ve el sallayıp gittik.

Eve geldiğimizde topuklulardan kurtuldum Luka beni kucağına alıp yukarı odaya götürdü ve oturttu kendisi de gitarını alıp yeni melodiyi baştan sona çalmaya başladı bende gözlerimi kapattım ve dinlemeye başladım.

Yazar
Kadın kocasıyla birlikte melodiye takılıp gitmişlerdi başka hiç bir şey düşünmüyorlar di sadece ikisi.
Ama erkek için aynısı söylenemez kendisini kullanılmış hissediyordu ve bu his hiç bir zaman içinden çıkmadı. O her zaman adamın içinde bir yerlerdeydi yeri ve duyguları asla değişmedi.

İkisi de içinden geçirdi
" Bizim hikayemiz bu muydu şimdi? Bitti mi? Yoksa devam mı edecek"
Ama ikisi de bittiğini biliyordu daha fazla kendileriyle ilgilenmeyi bırakıp yanındakilere odaklandılar.

' sen benim hayatımın merhabasi ve hoşçakalı oldun'
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
Bu kitapta üzüldüm bee ama diğer güzel kitaplar olacak.

Diğer kitaplarda görüşmek üzere 👋👋😭😊