Κράταμε σφιχτά και μην με αφήσεις!

Κεφάλαιο 9

"Σταμάτα Αυγή. Μην συνεχίσεις άλλο."τι  σταματά. Για πιο λόγο;

"Τι συμβαίνει; Γιατί θέλεις να σταματήσω; Δεν με θέλεις άλλο; Χθές και προχθές άλλα έλεγες."

"Φύγε ρε γαμώτο απο πάνω μου. Δεν θέλω λέμε. Παίξαμε χαρήκαμε τέλος. Το ήξερες απο την αρχή για πιο λόγο σε είχα."

"Ντάξη Ιάκωβε μου. Εάν με χρειαστείς ξανά ξέρεις το τηλέφωνο μου. Πέρασα πολύ όμορφα μαζί σου και αλήθεια ξέρεις πως να ευχαριστήσεις μια γυναίκα. Θα τα ξαναπούμε"και ακούω που του δίνει ένα τελευταίο φιλί και μαζεύει τα ρούχα της και φεύγει.

Περνάνε δύο λεπτά και αποφασίζω να βγω απο την κρυψώνα μου.

Έμεινε να με κοιτάει χωρίς να μιλάει.

"Θα σου φωνάξω αργότερα να βγεις έξω να μου δώσεις τα ρούχα μου."και ανοίγω την πόρτα να φύγω.

"Στέφανη μείνε. Μείνε γαμώτο μου"

Όμως δεν σταμάτησα. Έτρεξα γρήγορα και βγήκα απο το σπίτι του κατευθύνοντας τρέχοντας για την είσοδο του σπιτιού μου.

Άνοιξα αργά την πόρτα του σπιτιού μου.

Ευτυχώς δεν ήταν κανείς σπίτι.

Έβγαλα την φανέλα του αφήνωντας την στο κρεβάτι μου και μπήκα στο μπάνιο.

Ήθελα να διώξω όλο τον πόνο και την βρωμιά που είχα επάνω μου.

Άνοιξα το καυτό νερό και γέμισα όλη την μπανιέρα.

Έβαλα μέσα και τα άλατα μου και έπεσα μέσα.

Ποτάμια έτρεχαν απο τα μάτια μου.

Έτσι κάνει με όλες.

Τι ήθελε να πέξει μαζί μου;

Τι του έχω κάνει εγώ;

Δεν είμαι η ίδια με τις άλλες εγώ φιλαράκο μου.

Πλήθηκα γρήγορα και βγήκα απο το μπάνιο.

Τήλιξα την πετσέτα μου γύρω απο το κορμί μου και άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου ακούγοντας το τηλέφωνο μου να χτυπά.

Είχε κλείσει απο παταρία και το είχα βάλει να φορτιστεί πριν μπω στο μπάνιο.

Άγνωστος αριθμός.

Ποιος να είναι τώρα;

"Ναι παρακαλώ; Ποιος είναι;"

"Στεφανία; Εγώ είμαι ο καθηγητής σου ο Πέτρος. Κοιμάσε;"πες μου αλήθεια τώρα μένωντας άφωνη.

"Όχι κύριε Πέτρο. Είμαι ξύπνια. Παρακαλώ πεστε μου."περιμένωντας με αγωνία τι με θέλει.