Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Θυμάμαι ένανπράσινομονόκερο, μια νεράιδα, κάτι μελισσούλες, λίγοποτό και μια σουρικάτα. Don't ask...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το κεφάλι μου με παθαίνει...
Άνοιξα διστακτικά τα μάτια μου και ο ήλιος από το παράθυρο με τύφλωσε. Προσπάθησα να διακρίνω το μέρος στο οποίο βρίσκομαι, αλλά δεν φοράω τα γυαλιά μυωπίας μου.
Κοίταξα στο κομοδίνο και αφού τα φόρεσα, άρχισα πραγματικά να φρικάρω, καταλαβαίνοντας πως δεν βρίσκομαι στο δωμάτιο μου και πως κάποιος κοιμάται δίπλα μου.
Προσπάθησα να κουνηθώ, αλλά νιώθω κάτι βαρύ να τυλίγει το σώμα μου, κάτω από τα σκέπασμα.
Παρατήρησα λίγο το άγνωστο άτομο που κοιμόταν δίπλα μου και έπαθα ένα μικρό καρδιακό και ένα εγκεφαλικό ταυτόχρονα...
"D-David..." Ψέλλισα σοκαρισμένη και αυτός ξύπνησε κοιτώντας γύρω του μπερδεμένος.
"Τι κάνεις εδώ;" Με ρώτησε λίγο τρομαγμένος και πήγε να σηκωθεί από το κρεβάτι, αλλά κάτι τον σταμάτησε."Φοράς τα ρούχα σου;"
"Μα φυσικά και είμαι ντυμένη. Δες." Λέω και τραβάω τα σκεπάσματα.
