Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Θέλω να μείνω στο ράφι... αυτό με τις σοκολάτες και τα πατατάκια...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Το σύμπαν με μισεί.
Το κάρμα με μισεί.
Η τύχη με μισεί.
Ο περιπτεράς στη γειτονιά μου (επειδή αγοράζω τσίχλες με πενηντάευρο) με μισεί.
Από ότι φαίνεται ο πάτερ Μαρτίνος είναι άφαντος και εγώ με την σουρικάτα έχουμε μπαστακωθεί, εδώ και καμία ώρα, έξω από το σπίτι του, χτυπώντας το κουδούνι.
Ευτυχώς η κουτσομπόλα της γειτονιάς βρήκε στο παράθυρο της και μιλήσει για καμία ώρα με τον David στα γαλλικά (ναιπ, ξέρει και άπιαστα γαλλικά από ότι φαίνεται).
Εγώ απλά καθόμουν στο πεζούλι και μέτραγα τις τρίχες στο κεφάλι μου, μέχρι τα τελειώσουν με την συζήτηση τους.
Μπράβο είμαι περήφανη για σένα Sarah Foster...
Σκάσε! Δεν είναι ώρα τώρα...
"Πάμε. Θα στα εξηγήσω όλα στον δρόμο." Λέει μονάχα ο David και αρχίσαμε να περπατάμε πίσω στο ξενοδοχείο.
"Τι σου είπε;"
"Μου είπε, πως μας είδε να μπαίνουμε στο σπίτι του πάτερ Μαρτίνου χτες βράδυ, ντυμένοι με νυφικό και κουστούμι, γεμάτοι ζωντάνια και ενθουσιασμό." Είπε, έκανε μια παύση και συνέχισε να μιλάει. "Ύστερα μου εξήγησε πως ο πάτερ συμφώνησε να μας παντρέψει σπίτι του, μιας και είχε αυτό το δικαίωμα και φώναξε την συγκεκριμένη γειτόνισσα του ως μάρτυρα."
