MY PERVERT JİMİN🖤 (TAMAMLANDI)

5. BÖLÜM

...

Haneul: Ne dedin sen?

Sadece susmayı tercih ediyordu. O çok gizli biri.

Park seul ile oturup sohbet ederken sınıfa Hae Won girdi.

Haneul: Kanka günaydın.

Yüzüme bakmadan konuşuyordu.

Hae won: Günaydın. Erkenmi geldin bugün yine?

Haneul: Evet seni erkenden uyandırmak istemedim.

Hae won: Öyle olsun.

Haneul: Ne demeye çalışıyorsun?

Sadece başka bir sıraya oturup bize bakmadan yatıyordu. Ama ona ne olduğunu anlamamıştım.

Seul: Benim mi suçum?

Haneul: Hayır sen ne yaptın ki?

Seul:Aranıza girerek aranızı açmış gibi hissediyorum.

Haneul: Hayır. Sakın öyle düşünme. Bak gör o zaman geçtikçe alışacak üçümüz çok yakın arkadaş olacaz.

Seul: Peki.

Jimine baktığımda bana hala bakıyordu. Cidden artık korkmaya başlıyordum. Seul yanımdan kalkınca jiminin yanıma oturacağını  biliyordum. Ve gelip hemen oturmuştu.

Ders başlamıştı. Jiminin gözleri hala benim üzerimdeydi.  Bu korkutucu bakışlarda her zamanki gibi birşeyler  saklıydı.

Hoca: Çocuklar bugün okulumuz için doğadan gerçek resimler çekilip proje düzenlenecek. Bunun için ikili takımlar düzenlemeliyiz. Şimdi karar verin 5 dakika veriyorum.

Jimin: Haneul ben seninle olucam. Bildiğim çok iyi yerler var.

Haneul: Hayır benim kankam var.

Jimin: Boşver o Park Seul ile olsun.

Haneul: Of.

Cidden Jimin peşimi bırakmıyordu. Hikayelerdeki gibi lütfen kötü  karakter ile iyi karakter birbiriyle eşleşmesin. Yani ben ve jimin ile eşlemeyelim. Herkes tek tek çalışacağı arkadaşını söylüyordu. Sıra bana geldi.

Hoca: Haneul sen?

Bir Park Seul bakmıştım bir Hae Wona ve en son seçebileceğim kişi Jimin'e. Jimin seçmezsem ne yapardı ki. En fazla kavga ederdik.

Haneul: Ben Hae Won ile yapacağım.

Hoca: Tamam. Sen jimin?

Jimine baktığımda bakışları daha da sert ve korkutucu olmuştu.

Jimin: Park Seul.

Ne? Neden Park Seul? Aklında neler var bu çocuğun. Park Seul'e baktığımda sadece korkmuş gözlerle bana bakıyordu.

...

Ders arasında tahtada yazanları not alırken dizimde tekrar bir soğukluk hissettim. Hemen elini ittirdim. Suratına bakmak bile istemiyordum. Çünkü iğreniyordum. Bir süre sonra acı hissettim. Tırnağıyla bacağımı çizmişti. Baktığımda çok hafif kanıyordu. Ama bu sefer daha çok ileriye gitmişti. Rahatsız olduğum için hocadan izin almak istedim.

Haneul: Hocam bacağımı sıraya çarptımda lavaboya gidebilirimiyim? Hafif kanıyor?

Korkudan yalan söylemiştim.

Hoca: Iyimisin? Çok canın yanıyorsa git çünkü çok önemli ders bu.

Haneul: Canım yanıyor.