Broken By Cancer

Hoofdstuk 15

=Jake=

Ik heb Rachel en Gaby veilig en wel bij haar vaders strandhuis gebracht. Gaby wilde nog meegaan, maar ik heb gezegd dat ik haar bel als het fout dreigt te gaan. Tja wat zal ik zeggen? Mijn vader kan nogal agressief worden als hij ergens niet mee eens is of gewoon boos is. Ik rij de oprijlaan op en haal even adem. Als ik straks mijn spullen inpak, gaan mijn ouders vast vragen waarom ik dat doe en waar ik heen ga. Ik sla de deur van mijn auto dicht en doe hem op slot. Met een grote tegenzin loop ik richting de voordeur. Kan ik niet gewoon teruggaan naar Rachel en Nola? Nee, ik moet dit doen voor Rachel! Net als ik mijn sleutel in de voordeur heb, gaat hij open.

,,Jake, hoe was het bij Kevin?” mijn moeder kijkt me aan. 

,,Heel gezellig, maar hebben jij en papa even tijd?” 

,,Nou eigenlijk zijn we druk.” zegt mijn moeder, sluit de deur achter mij en gaat weer achter haar laptop zitten die op de tafel staat. Ik rol even met mijn ogen, wanneer zijn ze nou niet druk? Ik ga op de bank zitten en wacht totdat mijn moeder klaar is met waarmee ze bezig was. ,,Nou, ik ben klaar. Zal ik je vader even roepen en je zus?” 

,,Nee, dat doe ik zelf wel.” ik loop naar de gang en ga onderaan de trap staan. ,,Pap!” roep ik naar boven. Een deur gaat open. Mooi, dan zal hij zo wel komen. Ik loop terug naar de woonkamer waar mijn moeder nog is. 

,,Wil je wat drinken?” mijn moeder kijkt me aan. Ik knik. Het duurt nog wel even voordat mijn vader beneden is. 

,,Mam, mag ik vanavond naar Katy?” Sophie komt naar beneden. Ik baal. Ik dacht dat het mijn vader was. Ik moet het gewoon vertellen, voor Rachel. 

,,Is goed. Hier drink ook wat, je zit de hele dag al op je kamer.” Sophie neemt het glas icetea aan en mijn moeder geeft mijn glas aan mij. 

,,Jake, jij was toch bij Kevin?” 

,,Ja, maar ik ben nu weer terug. We hebben goed bijgepraat hoor en we hebben voor morgen afgesproken om samen naar school te gaan.” 

,,Komt hij dan hier?” ik kijk haar aan. Waarom wil ze dat weten? 

,,Wat dan?” 

,,Nee, gewoon.” zegt ze en gaat op de bank zitten. Nee, ik denk niet dat het verstandig is als zij er ook bij blijft. Ik kijk haar aan, maar ik denk niet dat ik haar zo makkelijk weg krijg. Ach, laat ook maar. Zij weet ook wat mijn vader kan doen. Nu hoor ik voetstappen naar beneden komen op de trap. Ah, daar is hij eindelijk. Een beetje mopperend komt hij de woonkamer in. 

,,Wat is er Jake, ik heb het erg druk.” 

,,Ik moet jullie wat vertellen.” zeg ik en kijk mijn ouders aan. 

,,Zeg het wel snel, want zoveel tijd heb ik niet.” 

,,Mam, pap. Ik ben bang dat ik Rachel zwanger gemaakt heb. We weten het nog niet zeker, maar we waren stoned en dronken.” Mijn vader kijkt me erg boos aan. Sophie staat bij mijn moeder aan de zijkant, ze kijken allebei bezorgd. ,,Ik weet niet wat er nu gaat gebeuren, maar ik weet wel dat ik bij Rachel en Gaby ga wonen. Ik moet er voor Rachel zijn.” 

,,En het kind?”

,,Als Rachel echt zwanger is en ze wilt het houden, houden we het.” 

,,Verdomme Jake, jij verkloot je hele leven zo!” 

,,Rachel verkloot mijn leven niet. Ik hou ontzettend veel van haar. Dat kan ik van jou niet zeggen!” Sophie kijkt me geschrokken aan, met een blik van 'wat-zeg-jij-nou?!', maar dat kan me niks schelen. Iemand moet het toch een keer tegen hem zeggen?! ,,Als het even niet gaat zoals jij dat wilt, sla je erop los. Rachel is zwanger door mij!” Ik word bij mijn kraag gegrepen, maar niet voor lang omdat mijn moeder zijn hand weghaalt. Mijn vader kijkt me vuile ogen aan.