Bu da ne demekti şimdi?
Cevabımı sanki aklımı okumuşcasına mesaj atarak verdi.
'Daha sonra anlayacaksın, ufaklık.'
Bu neydi şimdi? Her yardıma ihtiyacım olduğunda karşımdaydı. Ama bana yüzünü bile göstermiyordu. Peki bu üstü kapalı sözleri? Cidden anlayamıyordum.
Mesaja cevap vermeden telefonu kapatıp çantama koydum. Ve içeriye girdim. Fakat içerisi iyi görünmüyordu. Bir tarafta Doğa ve diğerleri, diğer tarafta da İlve ve arkadaşları vardı. Doğa bağırıyordu.
'Kızım sen nasıl bir insansın ya? Bırak o kaseyi kafana geçirecem onun.'
'Doğa sakin ol.' dedi Pelin.
'Hadi gelsene tatlım. Arkadaşına yaptığımı sana da yapıyım.' diye bağırdı İlve.
Ben olanları şaşkınca izliyordum.
'Kesin artık şu kavgayı.' diye bağırmıştım en son. Bütün gözler bana dönmüştü. Yeni bir beni görünce şaşırmışlardı tabii.
'Ay canım. Kıyafetin pek güzelmiş. Dikkat et düşm-'
'Kes artık zırvalığını İlve.'
Bu ses burdan gelmemişti. Kapı tarafından gelmişti. Herkes oraya baktığında, bağıran kişinin Batuhan olduğunu gördük.
'Ama sevgilim, kendileri kaşındılar.' Sevgilim? Sevgilim?
'Sevgili değiliz artık İlve. Saçmalamalarından bıktım. Çocuk olmayı önce kes.' Herkes şaşkındı. Ama ben ayrı şaşkındım. Çünkü öpüşmelerini seyrettiğim çift Batuhan ve İlve'ymiş.
'Bunu daha sonra konuşuruz aşk-'
'Bana. Aşkım. Deme.' dedi Batuhan tıslarcasına.
Hiçbir şey anlamamıştım. Ne yani? O kadar öptükten sonra hemen ayrılacak mıydı? Hem de bu kadar kolay.
'Sadece seyret, ufaklık. Daha fazla karışma. Suçlu sen bile görünebilirsin.'
Bu mesaj da niye gelmişti ki şimdi. Ben ekrana boş boş bakarken yanıma biri geldi. Kim geldi diye bakmak için kafamı kaldırdığımda o kişinin Batuhan olduğunu gördüm.
'İyi misin? Bir yerin acıdı mı?'
'Yo, hayır iyiyim. Cidden.'
'Ben daha önce gelmeliydim. İlve hep böyle hareketler yapar.'
'Kendini suçlama. Hem ayrılmana da gerek yoktu. Ne de olsa sevgilin.'
'Di.'
'Ha?'
'Sevgilimdi.'
Konuşulanlar kafamı karıştırıyordu. Okulda bir çift laf etmeyen Batuhan, burada benden özür diliyordu.
'Batuhan.'
'Efendim.'
'Kafamı karıştırıyorsun.'
'Ne yaptım ki?'
'Okulda yüzüme bakmadın, burda salak bir konu için özür diliyorsun.'
'Ah o konu. Okulda öyleyimdir ben. Kişisel algılama.'
Ben sessiz kalınca yaklaşık bir dakika öyle durdu. Sonra gitti. Ben de oturacak yer bulmaya gittim. Doğa ve diğerlerinin oturduğu masaya doğru ilerleyecekken bir şarkı çalmaya başladı. Ardından da biri kolumu geriye çekti.
'Hey. Dans edebilir miyiz, hanımefendi?'
Batuhan'dı. Ona gülümsedim.
'Tabii, beyefendi.'
