11. Bölüm

60.4K 3.8K 1K
                                    

O sesli mesajı yollayalı iki dakika olmadan kapı çaldı. Sinirliydim. Hemde son derece. Batuhan'ın davranışları, Doğa'nın bana inanmayışı ve en son da Kutay'ın cevap vermemesi.. Beni hem üzmüş hemde sinirlendirmişti. Kapıya doğru giderken 'Kim o?' diye bağırdım.

'Benim, Gece. Açar mısın?' Bu ses Batuhan'ın sesiydi. Şu an sesini duymam bile beni sinirlendirmişti. Biraz önceki davranışları.. Kapıyı açıp, boş boş ona bakmaya başladım.

'Böylece bakacak mısın, yani?'

'Sinirliyim. Ne istiyorsan, çabuk söyle ve git.'

'Ne bu soğukluk?'

'Sen benimle dalga mı geçiyorsun, Batuhan? O davranışların neydi öyle?'

'Ben.. Bir şey yapmadım ki.'

'Bilmiş bilmiş hareketler yapıyorsun. Tek bir kişi ol.'

'Ne demeye çalışıyorsun?'

'Benim yanımda ayrı, Doğa'nın yanında ayrı. Davranışlarını bırak, üslubun da iğrençti. Seninle konuşmak bile istemiyorum.'

'Ama Gece, yanlış anladın.'

'Hayır, sen yanlış anladın. Seninle sevgili değilim. Ve asla olmayacağım.'

'Ama biz..'

'Yok artık Batuhan. Evet tam öpüşecektik. Ama bak evren bile istemiyormuş olmamızı. Benim gibi. Git şimdi. Dinlemek dahi istemiyorum.'

'Peki.'

Kapıyı sertçe kapattım suratına. Geri telefonumun yanına döndüğümde bir mesaj olduğunu gördüm. Ondandı.. Kutay'dan.

'Sevmenin yanlış bir şey olduğunu asla düşünme. Ben çok mutluyum bu halimle.'

'Ama beni seviyorsun. Bu seni üzer. Ya sevgine karşılık veremezsem?'

'Karşılık beklediğimi kim söyledi?'

'Ama..'

'Aması filan yok, Gece. Seni sevmem bir suçsa, ben hapislerde çürümeye hazırım.'

Bu kelimeleri beni cidden çok etkiliyordu. O kadar anlamlı ve düzgün konuşuyordu ki.. Bilemiyorum.

'Afalladın öyle değil mi?" Bu sorusuna karşılık gülümsedim.

'Afallamamak, mümkün değil.'

'Batuhan'dan uzak dur.'

'Ne alaka bu şimdi?" Batuhan deyince yine sinirlenmiştim.

'Uzak dur. Zarar verecek.'

'Hayatıma burnunu sokma.'

'Özür dilerim, ufaklık. Ama olmaz.'

'Çık ve git hayatımdan.'

'Sinirlendiğin için böyle diyorsun.'

'Hayır. Çıkıp git. Bana sadece adını söyleyen bir insansın. Hayatımda bu kadar yerin olmamalı. Lanet olsun, yüzünü bile tam görmedim!'

'Öyle mi düşünüyorsun, ha?'

'Evet.'

'Tamam, ufaklık. İstediğin gibi olsun.'

Ve sonra bir daha konuşmadık. Sanırım.. Küsmüştük. Ama şu an umrumda değil. Sinirliydim. Sonra düşünürdüm bu olayı. Yorgun bedenimi, yatağıma bırakıp gözlerimi kapattım.

Blackened|SimsiyahHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin