Kimseler duymadı sadece duvarlar anladı... Acı daima bakidir. Kahkahalarından sonra gözleri boşluğa takılan insanların gözleri mezarlıktır derler. Adam ölüyordu kadın ölü birine aşık oluyordu. Merhametinden binlerce kez vurulan bir adama aşık oluyor...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen bir yangın çıkar evler yanar, eşyalar yanar...
Bazen bir yangın çıkar, tek bir kişiyi kül eder...
Tahir benzin döktüğü mutfakta elinde yanan bir çakmakla tek başınaydı. Kafasında bir ses yankılanıyordu. Ve o sese itaat etmeliydi. Etmeli miydi gerçekten?
Kafasındaki sesi bastıran bir ses yükseldiğinde çakmağı kapatıp yere yığıldı.
"Baba!"
T:b-ben.. kızımın çocukluğunu yakacaktım! Ben kızımı yakacaktım! Ben bu evde ki baba kızı yakacaktım! Ben katil olacaktım! Kızımın çocukluğunun katili!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tahir başını ellerinin arasına almış delirmişcesine bağırıyordu. Kafasının içindeki sesler durmuyor onu da bir cehenneme sürüklüyordu.
D:baba...
Ve derin bir sessizlik.. derin bir can çekişiş... Ve uzun, acılı bir ölüm.
T:k-kızım...
D:açmicak mısın?
T:y-ya benden korkarsan?
Bir baba tam da şuan ölüyordu. Nasıl ölmezdi? Kızının ondan korkma ihtimaline karşı nasıl hayatta kalabilirdi? Bu dünyada bir tek kızı yok muydu zaten? Acıları ortaktı kızıyla.
İkiside anneleri tarafından terk edilmişti... İkiside anneleri tarafından yara almışlardı... Bu o kadar kolay olmuyordu. Bu yara öyle kolay geçmiyordu. Yaralar geçmezdi ki zaten. Sadece saklardık. Bazen oluk oluk kanar.. bazen kabuk tutar.. bazen de izi kalırdı.
Anne yarası her zaman oluk oluk kanayacak bir yaraydı.
D:ben senden korkmam ki. Sen benim babamsın. Tek kahramanım. Ben nasıl korkarım senden?
